JFDR is de naam van het IJslandse project bestaande uit Jófríður Ákadóttir (ook van de band Samaris), Pascal Pinon en Gangly. Afgelopen 13 maart verscheen met New Dreams een album dat je bij voorkeur met je ogen dicht moet luisteren. Een plaat om heerlijk bij weg te dromen. En laat dat in deze tijd nou eens heel erg wenselijk zijn. Dat ze geboekt zijn voor het Best Kept Secret festival en of dat nog wel door gaat of niet, laten we maar even voor wat het is. Voor nu, luister naar de werkelijk wonderschone single ‘My Work‘ en denk aan mooiere tijden die zijn geweest en echt weer gaan komen.
Gobsmag Posts
Normaal gesproken speelt de enthousiaste singer/songwriter Daniel Cane heel veel shows door heel het land of is hij in een studio te vinden in de weer met nieuw werk. Om toch van zich te kunnen laten horen in deze periode van gedwongen social distancing (anderhalve meter, mensen!) heeft hij besloten om z’n zes nieuwste liedjes te bundelen tot een EP: Songs For The Quarantined. Een goed idee, want nu zijn onze eerdere favorieten als ‘Falling In Reverse‘ en ‘Hold On’ in een goed gezelschap van sterk nieuw werk als ‘One More Night’ en ‘Shackles‘.
I just want you to feel sick
Dat klinkt niet aardig, maar het is goedbedoeld. Lake Song van Deeper (uit Chicago) gaat namelijk over de zorg voor loved ones die strugglen met mentale ziekte. En dat dat zo moeilijk is. En dat er dus een verlangen is naar een ‘normale’ ziekte. Een fikse verkoudheid bijvoorbeeld. Of een gebroken been. Lake Song omlijnt die gedachte met een kalme mantra van synth-gedreven, donkere pop. Mooi.
Toegegeven; wij houden wel van een potje pathos. Het mag best een beetje hoogdravend zijn, met een tikje bombast. Maar je moet wel binnen de lijntjes blijven. Ga je er buiten? Dan wordt het, ehm, pathetisch. (Er is een verschil.) Camera Thief weet met Starting Fires een prachtig liedje te kleuren met een DCFC-achtig intro (What Sarah Said!). En de band uit Philadelpia werkt netjes en schiet niet uit. Hoewel het koorwerk nog maar net aan de goede kant blijft …
The Bull Brothers, vijf mannen uit Londen. Maar ze namen Too Much of a Good Thing op in Nashville, met Grammy Award winner Paul Ebersold. Maar verwacht geen typische Nashville Sound. Deze track klinkt bluesy, Black Keys-achtig. Toegegeven, met een vleugje Jason Isbell.
Anyhow, enjoy!
Want luister zelf maar eens naar liedje Satisfied. Dat klinkt toch lekker? Rauwe stem, orgeltje tussendoor. Relaxte vibe. Dat moet wel uit Australie komen.
Wat gebeurt er als je The Delta Saints, Rival Sons en Gary Clark Jr. combineert? Dan krijgt je iets als Melted Vinyl. Want luister eens naar liedje Dionysus. Waar het over gaat?
The lyrics combines the mythology and symbolism of the god of wine into a kind of allegory of alcoholism, or addiction in general, something I’ve seen the effects of personally.
Meer horen? Luister dan EP Lights we Chase even. Ga je geen spijt van krijgen!
Eind vorig jaar schreven we over Sam Carlson. Liedje Time Moves Fast deed ons denken aan Tyler Childers en Sturgill Simpson. Nieuwste track Leave Me Alone past eigenlijk prima in dat straatje. En we gaan deze track, samen met o.a. Time Moves Fast vinden op zijn aanstaande debuutalbum. Hebben we zin in!
