Tag: <span>U2</span>

Als Winning van The Sound wordt gedraaid op KINK, denkt hij weer terug aan het moment dat hij de band voor het eerst hoort. Op een herfstachtige avond in 1982 neemt hij de uitzending van het concert op, dat ze eerder dat jaar in Arnhem hebben gegeven. Het is in de periode dat zijn cassetterecorder overuren maakt. Dankzij nummers als Missiles, Sense Of Purpose en Contact The Fact is hij meteen verkocht. Niet lang erna worden zowel de albums Jeopardy (1980) als From The Lions Mouth (1981) aangeschaft.

De afgelopen twee decennia worden gekenmerkt door een revival van de New Wave. Luister maar eens naar bands als Savages, Interpol en Whispering Sons. In recensies wordt deze nieuwe lichting vaak vergeleken met Joy Division, The Comsat Angels en The Cure. The Sound wordt bijna nooit genoemd. En dat terwijl deze Engelse band een typisch product is van de Post-Punk uit de jaren tachtig. Ze zijn in die periode wereldberoemd in Nederland, wat ertoe leidt dat ze aan mogen treden op het vermaarde No Nukes Festival.

In thuisland Engeland worden ze alleen maar argwanend bekeken. The Sound is de zoveelste hype, die qua gitaarwerk ook nog eens veel te veel op U2 lijkt. Een vergelijking die helemaal mank gaat.

In 1999 maakt zanger zanger Adrian Borland een eind aan zijn leven. Pas daarna krijgt de band de erkenning die ze verdient. Het oude materiaal wordt eindelijk op CD uitgebracht en de critici vragen zich massaal af hoe het toch komt dat ze The Sound zo over het hoofd hebben kunnen zien.

From The Lions Mouth is hun sleutelalbum. De muziek bevat een soort van gecontroleerde somberheid, die goed aansluit bij de tijdsgeest van dat moment. Een klassieker, die het verdient om aan de vergetelheid ontrukt te worden.

I was gonna drown
Then I started swimming
I was going down
Then I started winning
Winning!

Bekijk deze video op YouTube.

Uit de vergetelheid

Ierland, Dublin. Het geluid van een nieuw bandje. Fris geluid, opwindend. Alleen die stem, die komt me bekend voor. Nu is het flauw om elke Ierse band met U2 te vergelijken, maar hier ontkom je er niet aan. Want die stem, ja die stem, die stem is gewoon als die van een jonge Bono. Een Bono uit de tijd toen hij leerde z’n stem te gebruiken om de boodschap van liefde te scanderen. “THIS SONG IS NOT A REBEL SONG!” Begin jaren ’80, alles moest nog gewonnen worden.

Afijn, zo’n stem dus. Hij behoort in dit nieuwe bandje tot Elijah Hewson, die ter wereld kwam in de periode tussen de U2 albums Pop (1998) en All That You Can’t Leave Behind (2001). Een periode waarin U2 even geen optredens deed en Bono vooral even Paul Hewson kon zijn, vader van een nieuwe zoon.

Twintig jaar later en Elijah heeft met Inhaler een spannende branche van het familiebedrijf geopend. Ja, er is dus die stem, maar gelukkig is er meer. Check bijvoorbeeld het liedje ‘There’s No Other Pace’. Beetje vroege U2, beetje Echo & The Bunnymen. Maar ook: The Stone Roses en Foals. Tame Impala?

We zullen gaan zien wat de toekomst zal brengen voor dit viertal, maar veelbelovend klinkt het zeker. Hierbij besluiten we dan ook om nooit meer te zeggen dat de zoon van Zonnebrillemans in deze band speelt en is er geen plek meer voor grapjes als “de appel valt niet ver van de Joshua Tree” .

Bekijk deze video op YouTube.

Inhaler speelt 12 september in een uitverkochte Rotown, Rotterdam

Nieuwe muziek


Todd Morse komt uit LA en heeft al een heel muzikantenleven achter de rug. Zo speelde hij in bands als H2O, Juliette and the Licks en ging hij mee op tour met The Offspring. Opmerkelijk is dat hij in al deze 20 jaar nog niets solo deed. Tot nu, met liedje Chemicals heeft hij een bluesy track gemaakt, die ergens het midden uit tussen een ingetogen U2 kneiter en R.E.M. klassieker. Of zoiets.

“I”m at the height of my musical confidence at age 51,” he said. “It’s okay to be a late bloomer. Better late than never.”

Nieuwe muziek

Afgelopen vrijdag kwam-ie dan eindelijk uit: Feels Like Air, het debuutalbum van ISLAND. De band uit Londen imponeert met gedragen liedjes, die ergens het midden houden tussen het spannenste werk van Kings of Leon en U2. Grootste troef is het hese stemgeluid van frontman Rollo Doherty.

ISLAND is al een tijdje in opkomst. In 2015 kwamen ze op de radar van muziekliefhebbers met hun single ‘Stargazer’ (zoals bij ons) en eerste EP (Girl), gevolgd door het sterke A Place You Like (2017). Samen met airplay in Engeland op Radio 1 en BBC 6, gaf ze het genoeg munitie om zalen in Engeland uit te verkopen (en in Amsterdam) en shows te spelen op een grote festivals als Leeds & Reading en THe Great Escape.

Feels Like Air zal hun fanbase alleen maar groter maken, en rap waarschijnlijk. Prijsnummer is ‘The Day I Die’ dat gaat over je weg vinden in deze digitale tijd. “It often seems in our increasingly digital world people have forgotten how to live. The song is about finding the power to escape the mundane,” aldus de band.

Eind deze maand staan ze nog in de kleine zalen in Nederland, dus doe er je voordeel mee.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

INK.-fever bij Gobsmag. Nee, dat gaat niet over een Ink Masters marathon (alhoewel we best kunnen genieten van een goed plakplaatje), maar over de muziek van INK., een Britse band to watch afgaande op debuut EP’tje HEAVEN. Daarop onder andere Fever, en zeg nou zelf na een eerste luisterbeurt: dat liedje klinkt aanstekelijk, nietwaar?

De drie mannen van INK. komen uit Londen en maken naar eigen zeggen “alternative rock” (om maar een jaren 90 term te gebruiken) met hints van “grunge, classic rock and new wave”. De vocals hebben af en toe wel wat weg van Nick Cave en het weidse bandgeluid van U2.

Inspiratie haalt INK. ook uit boeken, met name die van Beatgeneration auteurs Alan Ginsberg, Vladimir Nabokov en Jack Kerouc. Hoe dat dan werkt? Volgens de band resulteert het in liedjes met “pop-influenced hooks and bass driven verses with lyrics covering topics of anxiety, love and coming of age.”

Misschien een beetje hoogdravend allemaal, maar vooruit: voordeel van de twijfel. Een goed liedje is een goed liedje. Volume omhoog en deze gasten in de gaten blijven houden.


Nieuwe muziek

De uit Kansas City afkomstige band Hembree gaat best lekker. Nog geen album of EP’tje uit, maar al wel met een liedje de Billboard’s Alternative Radio chart gehaald (zonder platenmaatschappij) en Had It All bij Zane Lowe op Beats Radio in première kunnen laten gooien.

Dat de populaire DJ deze nieuwe single een spin geeft, snappen wij wel. Het is zo’n liedje waarbij je meteen oplet. Goeie intro (U2?), spannend coupletjes (fijne beat) en een killer refrein (voor de arena’s, met Coldplay / U2 gitaartje). Hebben ze een woord voor: Catchy.

Valt er nog meer te vertellen dat je ze in de gaten moet houden? Nope, nog niet. Stay tuned, in november de eerste EP.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Al na een paar seconden van liedje The Heart viel de naam van U2 op de redactievloer. De plaat The Unforgettable Fire, uit 1984, er snel achteraan. Komt natuurlijk door het gitaargeluid, dat voorzichtige, sfeervolle geschraap. Erg? Nee, het Londense Stereo Honey komt er wat ons betreft heel erg lekker mee weg.

Maar wacht, we horen nog meer (alsof het pubquiz is). The Temper Trap uiteraard, die ook niet vies zijn van U2 en qua hoog stemgeluid met Stereo Honey in één bed ligt. Meer 80’s referentiemateriaal in sound en stemgeluid: The Communards.

The Heart is het tweede liedje dat Stereo Honey online heeft gegooid. Het begon met Where The Streets No One Knows Your Name. Mag er ook zijn, met z’n shoegazerige gitaarsolo. Twee woorden: veelbelovende start.


Nieuwe muziek

De Amsterdamse band Tiger Pilots is openlijk over hun invloeden. Op hun website schrijven ze: “You will hear distant echoes from ‘80s Post-Punk as well as more contemporary influences.” Dat komt neer op twee grote namen: Joy Division en Interpol.

Op de even fijne als gloednieuwe single Home horen we die bands dan ook helder. We menen er ook wat U2 in te herkennen. Wat eigenlijk ook weer niet zo raar is, want ook die band putte in een vroeg stadium uit dezelfde bron: Joy Division. Vervelend? Zeker niet, Home is gewoon een goed liedje.

Samen met het een paar maanden eerder verschenen The Sign, is Home een goede opwarmer voor een hopelijk binnenkort verschijnende opvolger van het fijne debuut EP’tje The Truth About Lies. Dat EP’tje uit 2013 bracht de band al naar mooie venues als Doornroosje, Tivoli en De Melkweg en mocht ze openen voor acts als The Boxer Rebellion en Paul Banks, zanger/gitarist van –jawel- Interpol. Thuiskomen noemen we dat.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek