Auteur: <span>Bas</span>

Een jaar of wat geleden was daar ineens Valerie June. Afkomstig uit Tennessee en acterend volgens het principe ‘wat goed is komt snel’. Debuutalbum Pushing Against a Stone werd geproduceerd door niemand minder dan Dan Auerbach (Black Keys) en ze stapelde lovende recensie op lovende recensie. En zoals dat wel vaker gaat werd het stil rondom Valerie June. Totdat daar in 2017 ineens weer nieuw werk verscheen. Liedje Two Hearts is haar meest recente wapenfeit.

Ben je vergeten hoe het klinkt? Alsof Nina Simone naast je staat en je met een, ietwat klagerige/nasale, stem betovert. En gelukkig komt ze ook weer deze kant op. Naar BIRD (Rotterdam) en Paradiso welteverstaan. Sla je slag!

Overigens kun je in aanloop naar het nieuwe album (The Order of Time) ook alvast luisteren naar het iets meer opzwepende Shakedown en het aan Van Morrison gelinkte Astral Plane.


Nieuwe muziek

In London woont Alex Lindner. En Alex is nogal into muziek. Zo schrijft hij liedjes en produceert hij voor anderen, maar maakt hij sinds kort ook eigen muziek onder de naam Flood for the Famine. Vanuit die hoedanigheid stuurde hij ons het liedje Up In Smoke. En man, dat is een goed liedje zeg! Doet ons enorm denken aan Nick Cave, Leonard Cohen en zelfs hier en daar wat Tom Waits.

Bijzonder om te melden is dat hij alle instrumenten zelf opnam. Daarbij gaat hij niet over een nacht ijs. “The song usually comes quickly to me, but then you have to find a world for it to live in. I’ll spend months tracking guitars, synths, drums, on studio time I’ve begged, borrowed or stolen. Whatever it is that helps tell the story of the song – I want my music to contain something you can chew on.”

We wachten dus met smart op mid april, dan verschijnt debuut EP Waiting to Happen.

Nieuwe muziek

Afgelopen vrijdag verscheen met Tales from the Draught het debuutalbum van Rainbrother. Deze Denen gaan meer dan prima op dit moment. Zo scoorden ze aardig wat pers in hun thuisland, maar lijkt het geluid nu ook de zee over te waaien. Niet alleen naar Gobsmag, de heren zijn ook in voorbereiding voor niets minder dan SXSW in Austin. Dan gaat het dus lekker.

Liedje Blue doet ons met name denken aan Fleet Foxes en Midlake. En dat geldt eigenlijk ook voor de rest van de plaat. En daar is helemaal niets mis mee. Wat de heren zelf over de plaat zeggen:

Tales From The Drought” is all about making your way whilst on the road, dwelling on memories both beautiful and troublesome and coming to terms with the decisions that have been made. Abum opener ‘Riverside’ is a stunning piece of songwriting that carries you away into the abyss and as the album continues, so do your thoughts. Each one a little more comforting than the next.


Nieuwe muziek

Ja, hij weet hoe hij onze aandacht moet trekken, meneer Aplegate“A slow burner with an explosive finish, recorded singlehandedly by a 17-year old in a home studio.” Die tekst heeft betrekking op het liedje Waterhole, dat eind vorig jaar verscheen op het EP’tje Young Satin. We horen wat Tame Impala en Radiohead. Primadebima dus!

Inspiratie haalt de beste man overal vandaan. Zo is hij “largely influenced by the work of strong and creative female vocalists (Kimbra, Elizabeth Fraser, Lykke Li). Maar Aplegate “also draws more staple pop/art-rock groups (Velvet Underground, Radiohead, The Beatles).” Of inspireren de bushlands of Castlemaine, Victoria (AUS) hem?

Hoe dan ook, wij vinden het te gek! En dan te bedenken dat Aplegate (Declan Kennedy) pas 17 jaar is. Man, dat belooft wat voor de toekomst.


Nieuwe muziek

Drie mannen. Uit Londen. Ze maken muziek. Dat doen ze onder de naam KYOTI. Ze noemen het art pop. Geïnspireerd op John Grant, SOHN en James Blake. Dat vonden wij wel een interessante combinatie. Nader onderzoek wees uit dat er reeds drie liedjes zijn verschenen, waarvan Chimera de meest recente is.

En man, dat is een catchy liedje. We horen inderdaad veel John Grant (let op die lyrics!) maar ook een portie dubstep, electro en wat nog meer. Kortom, een erg spannend liedje!

Waar Chimera over gaat? KYOTI’s frontman Ed Burgon legt uit:

Chimera is about moving past the loss of a loved one, and that strange internal conflict you feel at times of great change.’ He was inspired to write the track after reading about the death of Carole Lombard: Clark Gable’s third wife and how it completely altered his outlook on life. ‘The word ‘Chimera’ is the state of being two things in one, and something which is unattainable. Both these meanings resonate throughout the song which is about love, grief, and the strange dichotomy of mixed emotions as a relationship ends.


Nieuwe muziek

Alweer een aantal weken op onze ‘Nog te luisteren’ lijst, maar gisteren was het dan eindelijk zover. Thin Air van Amerikanen EL WEST was aan de beurt. En nog een keer. En nog een keer. Want Thin Air is een prima popliedje, zeker voor liefhebbers van Radiohead, The Maccabees en Broken Social Scene. En daar scharen wij onszelf ook onder.

Hun bio vat het eigenlijk prima samen door te zeggen:

EL WEST symbolizes energy. This platform has developed into dynamic composition, truthful lyrics and a distinctive energetic performance. The music has effortless swell that can turn on you at any moment from a lifting bravado to a faint hum.

Wat ons betreft zijn de zalen in Nederland er klaar voor. Wie haalt ze deze kant op? Tot die tijd kunnen we overigens het complete EP’tje, EL WEST, van harte aanbevelen.


Nieuwe muziek

Daniel Rosenholm, dat klinkt Scandinavisch en dat is het ook. Uit Zweden, om precies te zijn. Na een paar jaar muziek gemaakt te hebben onder de naam Dubious Quip was het tijd om met It’s Gonna Be Alright een eerste liedje onder zijn eigen naam uit te brengen.

En wij denken dat het inderdaad wel goed komt met Daniel Rosenholm. It’s Gonna Be Alright is namelijk een prima pop-soul liedje. Liefhebbers van artiesten als Mayor Hawthorne, Aloe Blacc en Jamie Lidell zitten goed. Of zoals ze het zelf zeggen: “Modern soul-song with an irresistible laidback groove”.


Nieuwe muziek

Canada staat bekend om een hoop dingen, waaronder muziek. Met helden als The Deep Dark Woods en Patrick Watson zijn het toch over het algemeen mooie liedjes die er geëxporteerd worden. Dat Canada echter ook een soort Britpop-geluid kan voortbrengen weten we sinds we Darkerside van //AMISTAD// beluisterden. Althans, Darkerside is een prima indie-liedje dat liefhebbers van Cage The Elephant wel zullen waarderen. En we voelen zelfs een vleugje The Verve.

We kunnen overigens de complete EP, Talk Peace to a Wolf van harte aanbevelen. 5 liedjes waarmee ze in 2017 weleens op de radar van wat labels en boekers kunnen komen te staan. Over Darkerside vertelt zanger Aidan Andrews:

Darkerside seemed to be the only song on the EP that was entirely in the dark. It was my bad side, that alter-ego fully in control. So for me, it’s always been this song that I feel is very confessional in the way it blatantly states exactly what I’m thinking when I’m in that state of mind.


Nieuwe muziek