Auteur: <span>Bas</span>

The Heavy is wellicht geen onbekende band voor je. Ze stonden zelfs met een toffe remix van hun kneiter How You Like Me Now op ons scorebord. Het laatste album, The Glorious Dead, dateert echter alweer uit 2012. Een ferme ‘yes’ klonk echter uit ons HQ toen we lazen over nieuwe single Since You Been Gone.

Maar eerst even terug. Dat laatste album vonden we ok, maar de twee platen daarvoor waren meer dan heerlijke albums. Great Vengeance and Furious Fire (2007) en The House that Dirt Built (2009). De albums staan vol met vuige, dansbare tonen. Met name de vocalen van Kelvin Swaby laten je niet snel los. Wat te denken van tracks als How You Like Me Now en Short Chance Hero.

Door naar de toekomst. Begin april komt er nieuw werk. Hurt & The Merciless moet een album worden dat weer tot nieuw Europees succes moet leiden. Of dat lukt kun je in ieder geval op 21 mei beoordelen in de Amsterdamse Melkweg. Of natuurlijk aan de hand van lekkere single Since You Been Gone.


Nieuwe muziek

Vandaag een klein uitstapje naar R&B. Dat doen we niet vaak, maar voor Aloe Blacc maken we graag een uitzondering. Natuurlijk ken je deze man nog van zijn kneiter van een knoeperd I Need A Dollar. Die hit dateert alweer uit 2010. Lift Your Spirit, zijn meest recente plaat uit 2014 werd door veel mensen ook helemaal grijs gedraaid. Niet door ons, by the way. Maar ergens zijn we Aloe Blacc toch blijven volgen.

En plots verscheen daar een toch wel bijzonder project in onze inbox. Lees je even mee? Aloe Blacc is sinds eind vorige week terug met een nieuwe single, Let The Games Begin. Hey, dat klinkt als de OS, dachten wij. En dat is ook zo. De track is namelijk niets minder dan onderdeel van de films ‘Race’, die over een paar weken in de bios verschijnt. Die film gaat over de legendarische spelen van 1936 en de heldenrol die Jesse Owens (hoofdpersoon van de film) innam.

Wij kunnen deze dosis historie wel waarderen. En dat geldt ook voor de track. Best wel catchy, als je het ons vraagt. De kans dat je deze single gaat missen is overigens ook niet zo groot. Officieel gaat-ie in premiere bij de Super Bowl Opening Night concert, die Aloe (zo mogen wij hem noemen) headlined. En anders hoor je hem wel in de bios.


Nieuwe muziek

In Seattle woont een man die Erik Walters heet. Dat is op zich geen nieuws natuurlijk. Maar laat hij nou een band hebben: Silver Torches. En laat Silver Torches nou net een nieuwe plaat (Heatherfield) uit hebben en met Cal een single hebben die ons doet denken aan The War On Drugs.

Precies, we zeggen The War On Drugs. Maar eerlijk is eerlijk, niet de hele plaat klinkt zo. De meeste tracks zullen goed in de smaak vallen bij liefhebbers van Ryan Adams, Jason Isbell en Noah Gundersen (eveneens uit de Seattle scene). Die laatste noemen we overigens niet toevallig. Single Cal bevat namelijk nog een B-kant, in de vorm van Heaven. En laat Noah Gundersen nou meespelen op die track.

Je snapt het, prima muziek dus.


Nieuwe muziek

Alweer heel wat jaartjes geleden kreeg Glyn Johns een zoon, Ethan. Voordat je wegsurft, snel even wat namen. Glyn Johns was namelijk knoppenkoning (industrie-term voor producer) voor geinige bandjes als The Beatles en Rolling Stones. Dat Ethan hetzelfde talent bezit blijkt uit zijn palmares: hij produceerde voor Ray LaMontagne en Ryan Adams, om er maar een paar te noemen.

Gaan we nu ook al cijfers geven voor producers? Neen. Ethan Johns stond bijvoorbeeld als sessiemuzikant al op het podium met Emmylou Harris en Crosby, Stills & Nash. Maar dit doet hem eigenlijk tekort. Ethan Johns maakt namelijk zelf ook uiterst verdienstelijke muziek in lijn met de artiesten waar hij voor produceert en mee optreedt. Folkie americana dus.

Goed, waar het echt om gaat: Ethan Johns bracht op de valreep van 2015 een heerlijke plaat uit: Silver Liner. Titeltrack doet zeker niet onder voor iemand als Neil Young. Althans, dat vinden wij. Als jij dat nou ook vindt, doe dan je voordeel met de vrij uitgebreide NL tour die in maart op het programma staat. Wie weet kom je ons wel tegen.


Nieuwe muziek

Het zou kunnen dat er een belletje gaat rinkelen bij de naam Will Johnson. Waarvan dan? Nou, van supergroup Monsters of Folk. Samen met collega-toffe-peren Jim James (My Morning Jacket), Conor Oberst + Mike Mogis (Bright Eyes) en M. Ward brachten ze in 2009 een meer dan prima plaat uit. Of je zou Will natuurlijk ook kunnen kennen van het ter zielen gegane Centro-matic.

Maar goed, de term supergroup doet er ook vermoeden dat allen er een solocarrière op na houden. En die aanname is correct. Will Johnson, want daar hebben we het dus steeds over in dit stukje, bracht tot op heden vier platen uit. Onze favoriet is Scorpion, uit 2012, met name vanwege het werkelijk prachtige You Will Be Here, Mine. De nieuwste plaat luistert naar de naam Swan City Vampires. Daarop horen we naast Will Johnson ook Ricky Ray Jackson (van Phosphorescent) op gitaar. En het zijn die gitaren die centraal staan in absolute kneiter Nameless, But A Lover. Wat.een.track.

Leuk detail, ook Jason Isbell is fan: “Will Johnson is one of my favorite songwriters on Earth, and this album is as literate and addictive as any of his previous work.” Hatsa!

Nieuwe muziek

Je ogen dichtdoen en denken dat je naar Sam Cooke, of iets anders moois uit de ’60’s luistert: het is niet veel artiesten gegeven. James Hunter vormt hierop een uitzondering. Onder zijn eigen naam bracht hij al een paar prima soulvolle albums uit, om daar in 2013 als The James Hunter Six met Minute by Minute er nog maar eentje aan toe te voegen.

James timmert dus al een aantal jaren aan de weg. Dit leverde hem o.a. een Grammy-nominatie op en fans als Allen Toussaint, Van Morrison en Sharon Jones. Dan tel je dus mee. Dit leidde vervolgens dan ook tot een plekje op in de stal van Daptone Records, waar nieuwe plaat Hold On! uit zal komen. Een ietwat vreemde eend is hij daar wel. Niet zozeer vanwege zijn leeftijd (53), maar wel omdat hij een van de weinige blanke muzikanten op dit soul-label is. Hij bevindt zich dan ook in prima gezelschap, o.a. van Charles Bradley en Sharon Jones.

Als je nu nog niet overtuigd bent…


Nieuwe muziek

Charlie Cunningham verraste ons in 2014 met het fijne EP’tje Outside Things. Prijsnummer van die plaat was Lights Off. Daar was vervolgens absoluut geen sprake van. Zo was er een tour met Mighty Oaks, liefde van BBC en een vervolgplaat, Breather EP. Niet alleen de naam van de EP, ook meteen van onze lievelingstrack. Mocht je overigens een Spaans gitaartje ontdekken, dat kan prima klokken. Charlie woonde namelijk 2 jaar in Sevilla.

Alhoewel er dus nog niet mega-veel muziek is (8 nummers om precies te zijn), gaat het dus prima met Charlie. Afgelopen week stond hij nog in Groningen en deze week mag hij 2x een uitverkocht Carre warm maken voor Rodriquez. En onlangs schreef The 405 over de hem: “Charlie Cunningham isn’t in Mark Kozelek’s league just yet, but he certainly is a welcome additional to this overpopulated and often underwhelming genre.”

Niet super nieuw dus. Absoluut wel de moeite, naar onze bescheiden mening. De voortekenen voor een mooi jaar zijn er in ieder geval. Oh, hij deelt overigens ook het label (Butterfly Collectors) met Jeff Beadle, die hier al eerder voorbij kwam.


Nieuwe muziek

Kudre Haan gaat door het leven als Homesick Hank. Althans, dit is de naam van de band rondom deze Deen. Eind 2015 brachten ze met Beautiful Life een vierde album uit. En die naam is prima gekozen, want dit album staat vol met prachtige liedjes over het leven enzo. Nordicana, zoals ze het zelf noemen.

Het internet spreekt over gelijkingen met Tindersticks en Bonnie Prince Billy. Niet geheel toevallig speelt laatstgenoemde een partijtje mee op de plaat, op de track Leave It Behind. Het tofste nummer vinden wij Drink & Dial, met een haast Alabama Shakes-achtige vibe. De track Mexico geeft je echter een beter beeld bij het album. Althans, dat vinden wij.

Kortom, een prachtige plaat. Overigens ook eentje die niet zou misstaan in je platenkast. Die cover, mensen, die cover.


Nieuwe muziek