Niet echt natuurlijk. We hebben het over liedje Hey Little Witch. Door een I Put A Spell On You-achtige intro zaten we er meteen lekker in. Want hey, dat orgeltje. En zo gaat dat 3 minuut 24 door. Oh, en horen we ook wat Tom Petty?
John en kornuiten komen overigens uit Raleigh, Carolina. Een muzikale plek (o.a. American Aquarium). Maar goed ook, want naast Owen (lead guitar) en Evan (bas) zetten ze ‘iedereen die ze kunnen vinden’ achter het drumstel.
Kristen Lee Morris is een Cowboy. Althans, hij zingt erover. We vinden de track op album Hillbilly Blues. Een bluesy country track. Denk een beetje aan JJ Cale of wijlen Tony Joe White.
Scott Kirby heeft Something To Move. En wij ook. We horen namelijk een extreem catchy, bluesy liedje. Qua stijl lijkt het een beetje op Nathaniel Rateliff en Chris Stapleton (maar iets minder whiskey) Een nieuwkomer is Scott, met 9 albums, niet. Maar hey, wat maakt het uit. Goed is goed, nietwaar?
Haggren Gravlund, dat klinkt Scandinavisch. Daar is het weleens koud. En ze (Gustav Haggren en Peder Gravlund) gaan gaat niet over 1 nacht ijs (jeetje, die is slecht he). Leg uit. De afgelopen 17 jaar werkten ze samen aan een muzikale interpretatie van de prachtige gedichten van William Butler Yeats. Het resultaat: dubbel LP Horseman, Pass By. (23 november in de winkels). Daarop vinden we o.a. The Wild Swans at Coole. Een prachtig duet. Of niet?
Om met de deur in huis te vallen: Joe Kenkel heeft een erg relaxte stem. Althans, afgaande op liedje New Pen. En op FBP trouwens ook. En meer is er helaas niet om op af te gaan. Joe staat zoals dat heet aan het begin van zijn carrière. En die zijn we best wel eens vertrekken.
Misschien ook omdat Joe uit Nashville komt. Een Walhalla voor muzikanten, waar kwaliteit en talent altijd boven komt drijven. Inspiratie haalt hij overigens uit mannen als Jeff tweedy, Stephen Malkmus, Justin Townes Earle en Townes Van Zandt.
Tim The Lion Tamer, deed ons in eerste instantie meteen denken aan Tom The Lion. Maar qua muziek ligt het best wel wat uit elkaar. Tim gebruikt veelvuldig de elektrische gitaar, Tom doet het met een akoestische en zijn Ben Howard-achtige vocals. Of we noemen een Iron & Wine. Liedje Whistleblower volgt trouwens op een drie jaar durende stilte. We kunnen alleen maar hopen dat Tim in die tijd een plaat heeft geschreven en op gaat nemen.
Als de naam Robert Ellis valt, dan slaan we aan. Deze singer-songwriter staat namelijk zeker in de Top 25 meest gedraaide muzikanten op onze redactie. Dus toen we lazen dat hij Vampire van Belaver (B.E. Godfrey) heeft geproduceerd, maakten we direct even 3 minuut 22 vrij om te luisteren hoe dat zou klinken. Resultaat? Prima!!! Gloomy. Doom-folk zoals hij het zelf noemt. Dat klinkt obscuurder dan het overigens is, geloof ons.
Een funky indie-rocker, dat is wat de mannen van Patiently Awaiting The Meteorite hebben afgeleverd met liedje Strange Intuition. Groovy. We vinden het liedje op Canyon Diablo. En die plaat bevat naast deze kneiter nog 9 andere tracks die meer dan de moeite waard zijn.
