Auteur: <span>Bas</span>

“American singer songwriter returns with new album, which he describes as a modern folk opera.” Daarmee kondigde Micah P. Hinson zichzelf aan toen hij ons liedje Lover’s Lane stuurde. Een opera? Bij wijze van dan. Op zijn nieuwe plaat vertelt Hinson “the story of a war time family, going from birth to love, to marriage and children, to war and betrayal, murder to suicide – spanning all of the strange and glorious places life can lead. We follow their story, we see their decisions, we see their faults and their beauty. We live with them, we die with them.”

Lover’s Lane ademt in ieder geval een en al Johnny Cash. En man, wat houden wij van dat geluid. Ogen dicht en je bent in Folsom Prison. Dus echt wel even wat anders dan zijn vorige platen, maar wel weer aardig in lijn met zijn meest recente Micah P. Hinson and the Nothing.

Dan sluiten we af met een oproep. Zet 10 oktober in je agenda, dan speelt Micah P. Hinson namelijk in Amsterdam. In het Zonnehuis om precies te zijn.


Nieuwe muziek

Bijna 2 jaar geleden noemden we Rod Melancon een muzikale duizendpoot. Op plaat Parish Lines (uit 2014 alweer) klinkt hij de ene keer als Bruce Springsteen, dan weer als Johnny Cash of Lou Reed. En dat leidde dus tot een te gekke plaat. Op 16 juni a.s. verschijnt met Southern Gothic de opvolger waar wij al een tijdje naar uitkijken. Daarop staat o.a. single Different Man. En deze track klinkt weer als vanouds (als The Boss, in dit geval).

De oplettende luisteraar zal opmerken dat Different Man ook op Parish Lines staat. Niet exact dezelfde versie. De nieuwe is namelijk een 14 seconden langer en klinkt net even wat strakker, vinden wij. We horen dus Bruce Springsteen. En Waylon Jennings. En Lead Belly. Oude zielen. Het zal je dan ook verbazen dat Rod Melancon pas halverwege de 20 is.

“Southern Gothic is a journey into the dark-and often twisted-night of the soul. It is the restless yearning of a young, new South that has been represented by The Drive By Truckers, Sturgill Simpson and Jason Isbell. With this fine new album, Melancon finds himself in their company and ready to take his well-deserved seat in the congregation as one of the finest Americana artists out today.”


Nieuwe muziek

Meer dan drie jaar geleden waren we laaiend over Vikesh Kapoor. Debuutplaat The Balled of Willy Robbins staat hier nog geregeld op. “Storytelling a la Dylan met invloeden van Josh Ritter, Tallest Man On Earth en Woody Guthrie,” schreven we. En Vikesh is een dromer, zo ook op nieuwe track (eindelijk!) Down By The River.

Vikesh zat thuis in Pennsylvania. Vast in een sneeuwstorm. Hij vertelt:

A river called the Susquehanna rushed through my town and I’d sit on its bank in the snow thinking about a Ukrainian girl I met there, by chance, the winter before,” Kapoor says. “A few nights later, waiting for the snow to melt, the image of her on the edge of the river became clear in my mind. I finished the song while the sun was still down, but never got to sing it for her in the morning.” Maybe, just maybe, she can hear it now.

En net als met zijn plaat krijgen we niet genoeg van deze track. Heerlijk eenvoudig, puur. Muziek zoals muziek ooit bedacht is door Bobby D.

En tot slot nog een shout-out naar zijn mening over de muziekindustrie:

Thank you to everyone that’s listened to the new single. Obviously it’s been awhile since an album has come out, but I was never the kind of artist to work on a cycle imposed by the music industry anyhow. I wrote before an industry was ever apparent to me and I’ll continue to do so with or without one. It’s important to keep that in mind as an artist; to those whom are reading this that are artists, remember that an industry can’t exist without you. It starts and ends with you. Along the way, everyone will have an opinion on your art and what you should do and how you’re doing in relation to others, but honestly it exists only because of you- not album sales, or press or 10-point scales. Go deep and trust yourself; it’s the only way to not get lost when you’re deep in the well.

Staat genoteerd.


Nieuwe muziek

We kregen een mailtje van Danny. In dat mailtje promootte hij zijn band Wake Child. Ze hadden toen (en nu nog steeds) 1 single uit en maakten zelf vergelijkingen met Grizzly Bear, Alabama Shakes en Jeff Buckley. Of we wat feedback konden geven. Tuurlijk!

Single In The End deed ons het meest aan Grizzly Bear denken. Alabama Shakes en Jeff Buckley horen we eerlijk gezegd niet zo. Wie we wel horen? Sting!!! Heerlijke laid-back stem. De komende tijd zullen ze, van tijd tot tijd, wat nieuwe singles plaatsen. Over een debuutplaat praten ze nog niet. We wachten in spanning af!

Overigens bestaat Wake Child uit drie man. Die elkaar tegenkwamen op Berklee College of Music. De Champions League van de muziekopleidingen. En dan kan het haast niet anders dan dat je je eerste liedje opneemt in de keuken van een vriend. En zie/hoor hier: In The End. Maar zeg nou zelf, dat is toch gewoon een professioneel klinkende kneiter van een knoeperd?

Nieuwe muziek

Zweden herbergt meer dan ABBA. Gelukkig maar. Bror Gunnar Jansson is wat ons betreft zo’n pareltje. Met And The Great Unknown, Vol 2 onder zijn arm gaat hij op pad om Europa te veroveren. Dat doet hij met liedjes die door merg en been gaan. Recht vanuit het hart. Een prachtig voorbeeld daarvan is While I Fight The Tears.

Overigens lijkt Bror (als dat zijn voornaam is?) veel succes te hebben in Frankrijk. Hij verkocht er meer dan 11.000 platen, speelt hij regelmatig op radio en TV en lopen de streams in de miljoenen. Zo ver is het in Nederland nog niet, maar wij zien niet in waarom dat niet zou gebeuren.

Dus ga er even goed voor zitten en houd wat zakdoekjes bij de hand. Je zult ze nodig hebben! Overigens staan er op de plaat ook wat liedjes die iets meer instrumentarium bevatten. “a garage hybrid of blues, country and american folk,” aldus Bror Gunnar Jansson.


Nieuwe muziek

Matthew Ryan is dikke vrienden met Brian Fallon (Gaslight Anthem). En dan kan het haast niet anders of ze werken ook muzikaal samen. Zo speelde Fallon al mee op Boxers uit 2014. En dat deed hij ook op de vorige week verschenen langspeler Hustle Up Starlings. En dat niet alleen, hij produceerde de plaat ook nog eens.

Het zou een understatement zijn om te zeggen dat we dat wel terughoren. Wanneer we onze ogen even dichtdoen lijkt het net alsof we naar een plaat van The Horrible Crowes aan het luisteren zijn. Fallon, maar zonder de (erg) harde gitaren. En die stem jongens, die stem. Luister maar eens naar (I Just Died) Like an Aviator.


Nieuwe muziek

Low Island gooide hoge ogen met EP’tje Just About Somewhere. Meer en meer plays, features in playlists op Spotify en lof van blogs als The Line of Best Fit. Jamie, Carlos en Jacob hebben een achtergrond in dance. En dat is van tijd tot tijd best te horen. Zeker op hun vorige EP kwamen de beats meestal uit een computer. Hoe anders is dat op nieuwste liedje Rest Your Head. Een ingetogen parel, in de lijn van Elbow en Crying Boys Cafe.

Het tweede liedje van de nieuwe EP, Holding It Down klinkt dat weer veel grootser (en dus elektronischer). Ook te gek, maar op dit moment heeft Rest Your Head net een streekje voor bij ons. We zitten klaarblijkelijk in onze Elbow-fase.


Nieuwe muziek

Welles is de band achter Jehsea Wells. Jehsea komt uit Arkansas en werd al op jonge leeftijd beet genomen door mannen als Kurt Cobain, John Lennon en Bob Dylan. Hij kent zijn klassiekers dus. Zonder EP op zak maakte hij dit jaar al furore op SXSW en gewapend met EP Codeine zullen ze ook nog Governors Ball en Bonnaroo aandoen. Hij gaat dus lekkerrr.

Een van de redenen dat het lekker gaat is het liedje Life Like Mine. We horen haast Beatlesque vocalen, een prog-rock deuntje en beetje MGMT.

De track gaat over zijn verhuizing van een dorpje in Arkansas naar de grote muziekstad die Nashville is. “I wrote this when I first got to Tennessee and felt all the little memories from home slipping, said Wells. “I felt I needed to chronicle them in some way. It was the first thing I recorded in my new room.”


Nieuwe muziek