Gobsmag Posts

In een tijd waarin een ieder volgens een ander of links of rechts is (en blijkbaar nooit, nóóit meer iets daartussen) kan een prachtig, serieus en ook een beetje beangstigend nummer van The Radio Dept. geen kwaad. Het past er wel bij. Omdat het gaat over iets waar we allemaal ongerust over zouden moeten zijn. Going Down Swinging is dan ook geen analyse. Het is een constatering. Going Down Swinging is geen doemdenken. Het is een bewustwording. Gaan we swingend ten onder?

Church bells are ringing today
God is on the right side for once
We will go down swinging you say
But I never fought anyone

Vier jaar geleden, op een dag in mei, klonken in de straten van het Zweedse Jönköping ook kerkklokken. Die klonken daar wel vaker natuurlijk, maar sinds 1939 niet meer om te waarschuwen voor nazi’s. De priester ‘wanted to use what we used in the days of old.’ Die dag marcheerden er namelijk neo-nazi’s voor zijn kerk. En sindsdien klinken ook op andere plekken in Zweden de kerkklokken om die reden. The Radio Dept. gebruikte dat voor Going Down Swinging; een single uitgebracht aan de vooravond van verkiezingen.

Do the right thing now
When you’re in that moment
Do the right thing now
In your heart you know it

Nazi’s krijgen een sneer. Fascisten krijgen een sneer. Morrissey krijgt een sneer. En dat helpt misschien niet zoveel. Maar zoals The Radio Dept. zei: ‘What else could we do?’

Nieuwe muziek

Waar was-ie al die tijd? Singer/songwriter/composer/producer Jack Drag (John Dragoneti) was ruim 16 jaar stil (als solo-artiest, op een EP-tje na). Maar nu komt-ie met een nieuwe album (naam: 2018, September 14) en deze lekkere single doet ons denken aan werk van J. Bernardt. Bloody Noses gaat over een sterke vrouw. Emancipatie. En de eenzaamheid die dat soms met zich meebrengt. ‘The subject of the song is a badass and she isn’t going to take shit.’

Nieuwe muziek

Op 5 oktober verschijnt abysskiss, het nieuwe solo album van Big Thief frontvrouw Adrianne Lenker. Eerder verscheen al mooi voorproefje ‘cradle’, dat door Stereogum een “gentle folk lullaby” werd genoemd en NPR poëtisch deed verzuchten dat het liedje “floats like a whisper (..) but it hits hard”. Met ‘symbol’ (yup, alles zonder hoofdletter op dit album en waarom niet) is er een tweede liedje vrijgegeven en ook die werkt wegdromen in de hand. Ze schreef het tussen twee tours in:

“I think it was born out of the feeling of wanting to feel at home somewhere amidst the blur of constant travel. Writing it helped me articulate the recognition of a very deep sense of home contained within the warmth of my loved ones and friends madevisible in something as simple as a smile.”

Mooi, heel mooi.

Nieuwe muziek

Maandagochtend en je wilt nog niet zoveel gezeik aan je hoofd. We get that. Daarom ook een rustige #newmusic-tip deze ochtend: het prachtige Going Steady van North Americans, het pseudoniem van Patrick McDermott. Het is de titeltrack van z’n aankomende derde album, waarop hij hulp kreeg van oa Dylan Baldi (Cloud Nothings) en Julianna Barwick. “This record was dreamed up in those moments where nothing else matters outside of what’s directly around you and the company you keep,” vertelt McDermott op Stereogum en op een maandagochtend kun je daar alleen maar naar verlangen.

Nieuwe muziek

Now then kids, time for a ballad. Maar Yours, Girl van jingle-jangle-band Honey Moon (Londen) is eigenlijk wel iets meer dan dat. Want het verrast (dat doet een ballad nooit) en is misschien een tik hoogdravend, jazzy zelfs (en dat is een ballad nooit). Neemt niet weg dat zanger Jack maar door blijft gaan over verlangen, onzekerheid en hartzeer (zoals altijd bij een ballad). En dat is helemaal niet erg. Honey Moon wil gewoon héél erg graag de jouwe zijn.

Romantiek van de oude school dus, maar dan gebracht met muziek van nu: dromerige pop. ‘One for the lovers,’ zegt Jack daarover. En ook: ‘Yours, Girl’ is probably the most direct and heartfelt part of the EP; it shoots straight down the ballad barrel.’ Die quote is bedoeld om deze alinea te vullen, maar het zorgt ook voor een bruggetje naar Heist or Hit, een label uit Manchester, waar het nieuwe EP-tje Four More From op zal verschijnen (en waarop vroeger ook werk van onze I Am Oak op verscheen).

I don’t know
If I could ever be yours, girl

Of Jack het meisje uiteindelijk krijgt? Weten we niet. Maar zijn bandje heeft wel een beetje van onze harten gestolen.

https://soundcloud.com/honeymoonuk/yours-girl/

Nieuwe muziek

Wij houden ervan als muziek en beelden bij elkaar komen in een minuut of drie. De clip voor Sozialisiert in der BRD van Botschaft (Hamburg/Berlijn) is een goed voorbeeld: een montage van oude homevideo’s en fragmenten van televisieprogramma’s uit diezelfde periode.

Maar er zit natuurlijk ook een botschaft achter Sozialisiert in der BRD. Het is bedoeld als kritiek op het schoolsysteem in Duitsland en het gevoel dat je al op jonge leeftijd wordt voorbereid op een rol in een kapitalistisch systeem. Maar ja. Wat weten wij daar nou van? Wij horen alleen hele fijne Prefab Sprout- en The Blue Nile-achtige deuntjes en denken gewoon een beetje aan vroeger.

Nieuwe muziek

Eind deze maand verschijnt met Sum Of All Your Parts de derde plaat van Fatherson. Het Schotse trio is dus al even bezig en wist al een aardige fanbase op te bouwen. Gevoelsmatig zouden ze nu zomaar eens de sprong naar het “grote publiek” kunnen maken. Dat ze live hun mannetje staan was al geen geheim meer (oa op sleeptouw genomen door Frightened Rabbit, Biffy Clyro, Kings Of Leon, Idlewild) en nu ze met het nieuwe werk ook op plaat echt knallen, lijkt alles klaar te zijn voor de volgende stap.

Op de laatste twee singles hoor je precies in welke hoeken Fatherson het zoekt. Op Making Waves schurken ze dicht tegen het Schotse rock-geluid van Biffy Clyro en Frightened Rabbit aan en op Reflection gaan ze meer voor de “gevoelige” indie-rock, enigszins in het verlengde van bijvoorbeeld Palace en zelfs een beetje Bear’s Den. Wat steeds als een kasteel in de Schotse Hooglanden fier overeind blijft staan, zijn de fijne stem van Ross Leighton, de heerlijke gitaarsound en de sterke melodieën.

Afijn, kom maar door met die plaat.

Nieuwe muziek

Ineens weer terug: het vrolijke geluid van Cayucas. Drie jaar na hun laatste plaat Dancing At The Blue Lagoon is er met ‘Jessica WJ’ een heerlijke nieuwe single, met op de flipside het eveneens lekker in het gehoor liggende ‘Skeleton Coast’.

Na een jaar gesurfd te hebben op die eerder genoemde langspeler en de nog steeds heerlijk klinkende voorloper Big Foot (2013) is het duo, bestaande uit de tweelingbroers Zach en Ben Yudin, de studio in gedoken met Dennis Herring, een producer die eerder werkte met prima namen als Elvis Costello en Modest Mouse. Momenteel leggen ze de laatste hand aan hun derde LP die binnenkort zal uitkomen. Kortom: goed nieuws op deze maandag.

Nieuwe muziek