Gobsmag Posts

We worden vrolijk van Sad Boys Club (7.7)
Gepubliceerd 05/02/2018 door

We worden vrolijk van Sad Boys Club (7.7)

Sad Boys Club. Daar scharen we onszelf weleens toe. Van tijd tot tijd gaat er namelijk niets boven een tranentrekker. De verwachtingen bij liedje 15-01 van Sad Boys Club waren dan ook hoog gespannen. Echter,  geen tranentrekker, maar eerder een vrij aanstekelijk indie-liedje. We horen een leuke mix tussen The Cure, The 1975, The Maccabees en zelfs wat The War On Drugs.

15/01 gaat over een bladzijde in het dagboek van frontman Jacob Wheldon. Daarover zegt Jacob:

I started writing diary entries following a crisis of confidence a couple of years ago, in the hope of better understanding myself. 15/01 was the start of that process of trying to take some more responsibility. It’s unfinished business but the track serves as a bookmark. Bloody long book.

Maar heel veel meer vinden we niet over deze mannen. Behalve tevens aanstekelijk liedje Winter’s Tail. Wachten op een plaat of EP dan maar.


Nieuwe muziek

Sad Boys Club The 1975 The Curte The Maccabees The War On Drugs

Luster over de val en het vergeten (7.7)
Gepubliceerd 02/02/2018 door

Luster over de val en het vergeten (7.7)

Weet je nog? Veertien was je. Smoorverliefd op Manon uit 2B. En toen jullie verkering kregen was je even God op de middelbare school. Liep je daar door de gangen, jouw hand in haar hand. Zo’n drie maanden lang. En toen maakten jullie het uit. Samen. Huilend. Zoals dat ging in die tijd. De volgende dag was ze met die gozer uit 4C. Dat, dat is waar Luster (Jacob Haubjerg) over vertelt met Fall & Forget.

How can you fall and forget?

Nou gaat het verhaal van Jacob uit Kopenhagen (doorgaans de gitarist van Palace Winter) vast niet om een kalverliefde. Maar wij weten nog hoe je het verdriet verwerkte toen Manon om de nek van die knaap hing. Dat deed je met nummers die klonken als Fall & Forget. Dat deed je met een stem als die van Peter Cetera; met een beetje pijn en vooral zelfmedelijden. Dat verdriet ging je zwelgend te lijf met love ballads uit de jaren ’80.

Manon. Manon. Mocht je er nieuwsgierig naar zijn; het is goedgekomen met haar. Niet met die gozer uit 4C, maar ze is gelukkig. Zegt dat ze gelukkig is. Ze woont ook best mooi. Ja, met zijn tweeën en straks wordt het te klein. Als er over twee jaar kinderen zijn. En ja, ze kent je nog. Ze denkt af en toe nog aan je. Niet vaak. Niet lang. Maar ze weet het nog. En ze zegt sorry. Voor de val en het vergeten.

Nieuwe muziek

Chicago Luster Massalo Palace Winter REO Speedwagon Tame Impala

High Tropics wil het iets makkelijker hebben (7.7)
Gepubliceerd 01/02/2018 door

High Tropics wil het iets makkelijker hebben (7.7)

Uit het Australische Queensland komt het niet bijster originele geluid van High Tropics, maar lekker klinkt ‘You Never Made It Easy’ zeker wel. Zowel zang als de fuzzy gitaarklanken doen je meteen denken aan The Strokes. Eerdere single ‘Better Days’ (ook in Spotify) doet dan weer iets meer denken aan (het eveneens door The Strokes geïnspireerde) Hot Hot Heat. Maakt ons allemaal niks uit.

Grote man achter High Tropics is Josh Stewart. Vorig jaar besloot hij het project uit z’n slaapkamer te halen en er echt een band van te maken. Over ‘You Never Made It Easy’ vertelt hij bij Rolling Stone Australia: “I wrote/recorded it when I was in a pretty dark spot, which is ironic because the intro and verses are joyously happy (…) “this one was definitely dedicated to 2017 which was not the easiest year for me.”

Is this it? Voorlopig wel even, maar hou ze in de gaten. (Gratis tip: ze hebben nog geen platenmaatschappij, dus sla je slag.)


Nieuwe muziek

High Tropics The Strokes

De test is klaar
Gepubliceerd 01/02/2018 door

De test is klaar

Begreep er niet zoveel van, zat nog tot m’n oren in de rechttoe rechtaan gitaarbandjes. Was ergens in 2005 en de debuutalbums van Maximo Park, The Killers, Kaiser Chiefs en Bloc Party sierden mijn cd verzameling.

Van een stagiaire, ik werkte in de verzekeringsbranche, kreeg ik een kopietje van een album uit 2002. Er waren weinig dingen waar we over konden praten, maar met nieuwe muziek als gespreksonderwerp wisten we handig ongemakkelijke stiltes te vermijden.

Hij zei: ‘Yoshimi Battles the Pink Robots is een topplaat. Luister het.’

Lees meerDe test is klaar

Gobsmag gemijmer

Middle Kids maakt geen fout (8.0)
Gepubliceerd 31/01/2018 door

Middle Kids maakt geen fout (8.0)

Een jaar geleden schreven we behoorlijk enthousiast over liedje ‘Edge Of Town’ van het Australische Middle Kids. Die band ging meteen op de “in de gaten blijven houden”-lijst en zie hier, er is nieuws: in mei 2018 wordt dan eindelijk een debuutalbum gedropt: Lost Friends. Als voorproefje krijgen we nu al nieuwe single ‘Mistake‘.

Met de support zit het wel goed. Na een succesvol EP’tje en voorprogramma’s bij Ryan Adams en Cold War Kids, stond platenmaatschappij Domino op de stoep. Dat belooft wat voor het debuutalbum, zeker als we in een persbericht lezen dat Lost Friends wonderschoon is en tegelijkertijd “a strange brew of skittering tempos, melodies that suddenly shift from major to minor chords, and rhythmic interludes that set the band apart from its peers”.

Afijn, goed in de gaten houden dus.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Fleet Wood Mac middle Kids The Pretenders

Die verdomde Boy Jones (8.0)
Gepubliceerd 30/01/2018 door

Die verdomde Boy Jones (8.0)

Damned if you Do, van The Boy Jones is een liedje over dingen die je vader je vroeger niet vertelde. It’s hard to be happy, it’s hard to face change. En zo kunnen we nog een tijdje doorgaan. Levenslessen, maar ook gewoon een erg mooi liedje. Met vocals die in de hoek van Langhorne Slim en The Tallest Man zitten.

The Boy Jones will possibly make you cry, quit your job, and reconsider the meaning of life, all within an acoustic concert setting. En zo is het!

 

Nieuwe muziek

Langhorne Slim The Boy Jones The Tallest Man On Earth

The Racer: eenvoudig, maar o zo prachtig (7.7)
Gepubliceerd 29/01/2018 door

The Racer: eenvoudig, maar o zo prachtig (7.7)

Soms hoeven dingen niet ingewikkeld te zijn om mooi te zijn. Een prima voorbeeld daarvan is liedje It’s Raining Inside, van New Yorkers The Racer. Gebaseerd op 2 piano-akkoorden is het verre van complex, maar man, we blijven het maar draaien. Misschien vanwege de early Coldplay-vibe, de symfonische sound of de invloeden van Radiohead en My Morning Jacket. Of misschien wel het feit dat The Racer alles helemaal zelf doet. Geen label, in ieder geval. En dat leidde toch al tot drie albums, SXSW en verschillende syncs in tv-shows.


Nieuwe muziek

Coldplay My Morning Jacket Radiohead The Racer

Hinds rammelt nog altijd lekker (7.5)
Gepubliceerd 25/01/2018 door

Hinds rammelt nog altijd lekker (7.5)

Hinds, ons favoriete ramnmelbandje uit Spanje, komt in april met een nieuw album: I Don’t Run. Eerste single is het vertrouwd voelende New For You.

I Don’t Run is opvolger van het succesvolle debuut Leave Me Alone. En waar die plaat vol staat met “party anthems”, gaat het nieuwe album meer over de “struggles” in het leven. Noem het persoonlijke groei. “We loved making this album,” zegt gitariste / co-zangeres Ana Perrote. “We knew what we wanted and we have what we wanted. This is a new start for us and we’re fucking ready.”

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Hinds