Gobsmag Posts

Terugkijken met Astral Cloud Ashes (7.7)
Gepubliceerd 21/04/2016 door

Terugkijken met Astral Cloud Ashes (7.7)

Astral Cloud Ashes is vooral Antony Walker, een creatieve songwriter uit New Jersey met een voorliefde voor ‘verborgen aspecten van de werkelijkheid’ (het astrale vlak) en het al dan niet bestaan van andere dimensies. Genoeg om af te haken, zou je denken. Maar Flashback is verdraaid fijn, Death Cab For Cutie-achtig, met een fikse jaren ’90 sound.

‘I very much liked Astral Cloud Ashes,’ zei Tom Robinson (die van die Crew) op BBC 6. Dat is toch een lekkere binnenkomer voor een nieuw bandje. En Tom zei dat over het eerste, ook niet slechte, singletje Too Close To The Noise Floor. Maar dat nummer vliegt nog van de ene naar de andere kosmos, iets wat in Flashback succesvol vermeden worden. Sterker nog; voor een esoterisch project is Flashback verrassend ‘down to earth’.

‘A reflective song which follows a stream of thoughts which arose while walking,’ zegt Antony er zelf over. En ene Claire zegt op een blog; ‘it’s the band’s view on modern life as a whole. Themes include, love, acceptance and being trapped in our daily routines.’ Precies. Mooi.

Dient er verder nog wat besproken te worden? Het artwork van Astral Cloud Ashes misschien. Daar zou je namelijk over kunnen twisten, maar echt nodig is dat niet. En dat praatzingen? Daar houden we al van sinds Spinvis. (Of eigenlijk al sinds Dire Straits.)

Nieuwe muziek

Ben Gibbard Cloud Ashes Death Cab For Cutie Mark Kozelek Sun Kil Moon

Søren Juul, Denemarken en indianen (8.2)
Gepubliceerd 20/04/2016 door

Søren Juul, Denemarken en indianen (8.2)

De Deen Søren Juul maakte in 2013 een klein beetje furore onder de naam Indians. Debuutplaat Somewhere Else werd uitgebracht door Beggars/4AD (je weet wel, van o.a. Bon Iver en The National) en kon op lovende woorden rekenen van partijen als Pitchfork en Consequence of Sound. Maar omdat Indians maar een vage artiestennaam is (of om een andere reden) besloot Søren Juul om onder zijn eigen naam, Søren Juul dus, maar weer wat nieuws uit te brengen.

Dat nieuws is inmiddels tastbaar in de vorm van twee liedjes. Ambitions en Dear Child. Prachtige liedjes die vergelijkingen met Bon Iver (Søren Juul zou de Deense Bon Iver zijn) best wel rechtvaardigen. Op 17 juni moet het album This Moment verschijnen. Wederom op 4AD. Kwaliteit gegarandeerd dus. Althans, dat is onze bescheiden mening. Geloof je ons niet? Luister dan eens naar Dear Child. En als je het nou tof vindt, dan kun je in mei meteen een van de vier concerten bezoeken die hij in ons land geeft. Wie weet kom je ons hier wel tegen en kun je ons op een biertje trakteren (of niet).

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Bon Iver Søren Juul

Surfen met Carnival Youth (8.0)
Gepubliceerd 19/04/2016 door

Surfen met Carnival Youth (8.0)

Het was natuurlijk al sinds december 2014 je favoriete band uit Letland, maar dankzij de recente release van Propeller ben je nu helemaal gevallen voor Carnival Youth. Zo ging het tenminste bij ons, na het horen van de vreselijk fijne single ‘Surf‘.

Europees gezien heeft Carnaval Youth al wat borders gebroken: begin 2016 ontvingen ze een EBBA award voor het internationale succes van hun eerste release, de prima plaat No Clouds Allowed. Stonden ze ineens in Groningen op een podium met Jools Holland en negen andere EBBA winnaars van dat jaar, zoals Aurora, SOAK, Kovacs en Oscar & The Wolf (en het publiek koos Carnival Youth uit dat rijtje ook nog eens al favoriete winnaar – nog een prijs).

En dan moet je door. En is de “altijd lastige tweede” ineens nog belangrijker. Voor de buitenwacht dan, want als je dat nieuwe album Propeller een draaibeurt geeft, hoor je meteen dat Carnival Youth nog beter is geworden in het schrijven van wat ze zelf “indie-hits you can’t get rid of” noemen. Ja, dit kan weleens je favoriete zomerfestivalband worden.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Bombay Bicycle Club Carnival Youth Noah and the Whale

De dag doorkomen met Har Mar Superstar (7.8)
Gepubliceerd 18/04/2016 door

De dag doorkomen met Har Mar Superstar (7.8)

“How Did I Get Through The Day.” Dat vraagt Har Mar Superstar zich sinds kort af. Althans, als we de titel van een van de tracks van hun nieuwe plaat, Best Summer Ever, mogen geloven. Op die plaat horen we Sean Tillman van tijd tot tijd Motown-vibes de ruimte inslingeren.

Maar dat is niet alles. Wat we lezen; “True to his album’s vision, Tillmann romps through ’50s bubblegum pop, ’60s soul, and retro synth-pop, all while managing to put his own lo-fi, vocal-forward spin on each style. The record sounds surprisingly cohesive despite these wandering influences and curiosities, and the endeavor finds Tillmann’s voice sounding deeper, rawer, and more vulnerable than ever.”

Een muzikale duizendpoot, zo u wilt.

How Did I Get Through The Day daarentegen is gewoon een heel klein, prachtig liedje. Zo eentje die in je hoofd gaat zitten. En als je je ogen dicht doet dan zou je je zelfs een versie van Otis Redding voor kunnen stellen. Wij in ieder geval wel. Jij ook?

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Har Mar Superstar Otis Redding

Kippenvel x 100 met FEWS (7.8)
Gepubliceerd 15/04/2016 door

Kippenvel x 100 met FEWS (7.8)

Van FEWS heb je misschien al gehoord. Misschien was je er wel bij, begin dit jaar, in Paradiso of in De Beurs tijdens Eurosonic. Misschien heb je over ze gelezen. Want er was een kleine buzz, gebaseerd op slechts twee singletjes; Ill en The Zoo. De derde release (100 Goosebumps) bevestigt de lyriek van toen. Hoop wordt verwachting. In mei verschijnt het debuutalbum.

FEWS bestaat uit drie knapen uit Zweden en eentje uit Amerika die elkaar vonden op MySpace. Dat was ooit een place to be voordat Facebook kwam. Een soort Amerikaanse Hyves. Ze spreken af. Ze lullen over Interpol. Ze duiken het Berlijnse nachtleven in. Ze gaan in Londen wonen. En dan maken ze samen hypnotiserende post-post-punk. Of motorik noise-pop, zoals ze het zelf noemen. De rest is geschiedenis toekomst.

100 Goosbumps geeft ons pulserende gitaren en een metronomische beat in nog geen drie minuten. Producer Dan Carey zegt: (…) they have an incredibly open, glassy and clear sound, even when they are hitting it really hard. In my mind, this creates possibilities which aren’t there for most bands.

Gaan we nog meer van horen, van die jongens.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Diiv Fews Foals Jesus & The Mary Chain

Het melancholishe geheugen van Dan Michaelson and the Coastguards is terug (8.3)
Gepubliceerd 14/04/2016 door

Het melancholishe geheugen van Dan Michaelson and the Coastguards is terug (8.3)

Een mailtje waar wij heel blij van werden: een nieuw album van Dan Michaelson and the Coastguards is aanstaande. Memory verschijnt volgende maand en een eerste single, het prachtige Undo, kun je nu al beluisteren.

Twee jaar geleden verscheen Dan Michaelson and the Coastguards voor het eerst op Gobsmag. Liedje Sheets scoorde toen een 8.3. “De zanger van The National aan de haal met de donkerste liedjes van Nick Cave,” was onze omschrijving van de sound.

Er zijn gelukkig genoeg andere mensen te vinden die ook enthousiast willen schreeuwen over deze band uit Londen. “Stands proudly alongside Bill Callaghan and The National” toetert NME bijvoorbeeld. “Melancholic gold” zegt MOJO. Ook fijn is deze van Uncut: “Experts in sounding gracefully forlorn.”

Een super grote doorbraak heeft het nog niet opgeleverd, maar net als bij een band als The National, komt die met elke release dichterbij. Al luisterend naar eerste voorproefje Undo hoor je dan ook dat Memory zeker weer een aantal nieuwe zieltjes gaat opleveren. Ook in Nederland, het recente succes van een soortgelijke band als The Slow Show daarbij in het achterhoofd houdend.

Nieuwe muziek

Dan Michaelson Dan Michaelson and the Coastguards The National The Slow Show Tindersticks

De energieke indie-bigband-heavy-pop van The Herfsts (7.7)
Gepubliceerd 13/04/2016 door

De energieke indie-bigband-heavy-pop van The Herfsts (7.7)

Het uit Leuven afkomstige zevental van The Herfsts behaalde in 2012 de halve finale in Humo’s Rock Rally en twee jaar de finale van Studio Brussels’ Nieuwe Lichting. Dan kun je dus wel wat. En dat horen we ook op de vrolieke debuutsingle ‘Two Dancers’, het eerste voorproefje van het deze maand verschijnende EP’tje Everybody’s Herfsts.

Zeven man, dus dat is een gezellige boel in het busje en de studio. Zelf omschrijven ze hun sound als “energieke indie-bigband-heavy-pop.” En, zeggen ze erbij, “verwacht feest en melancholie, een streep gitaargeram en een snuif elektronicagepingel.” Prima, niks meer aan doen.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Modest Mouse School Is Cool The Herfsts Wolf Parade

De feeërieke songs van Elenne May (7.7)
Gepubliceerd 12/04/2016 door

De feeërieke songs van Elenne May (7.7)

Volgende maand verschijnt met Stairs Raise Children een nieuw EP’tje van Amsterdamse Elenne May. Het is het tweede deel van een drieluik dat begon met het eind vorig jaar verschenen Sheep For Fiber. Prachtig liedje Aprons and Barbed Wire is het eerste voorproefje.

Na het succesvol voltooien van haar opleiding aan het Amsterdamse conservatorium, deed May in 2011 mee aan de Grote Prijs van Nederland en de Amsterdamse Popprijs. Bij beide haalde ze de kwartfinales. Een jaar later bracht ze een debuutalbum uit: Misleadingly Soft.

In het persbericht bij de nieuwe single lezen we: May zingt over mensen, kwetsbaar of sterk, jong of oud in situaties in voor- en tegenspoed. Dat hoor je niet alleen terug in de muziek, maar zie je ook in mooie videoclip. Knap werk. Ook de omschrijving van de sound gaan we lenen uit het persbericht: “feeërieke songs”. Feeërieke, wauw. Mooie woordkeuze en eveneens een gevalletje spijker en kop.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Elenne May Joanna Newsom Kate Bush Soap & Skin