Althans, liedje Down is verre van een vrolijke track. Maar dat maakt het niet minder lekker. En dan die pedal steal! Aanrader voor liefhebbers van liedjes zoals Chris Stapleton die maakt. Om maar iemand te noemen. En we denken ook wat aan Jordan van Rival Sons.
His lyrics and vocals together deliver an intimate experience that can one minute be sweet and silky like a fine wine and the next raspy and strong that hits you harder than a cheap shot of whiskey.
Matt Murphy, gitarist en zanger van The Wombats, is met Love Fame Tragedy een bijzonder aardig zijprojectje begonnen. Doet-ie niet alleen, want met leden van Pearl Jam (Matt Chamberlain), Alt-J (Gus Unger-Hamilton) en Pixies (Joey Santiago) zou je het een supergroepje kunnen noemen. Zelf spreekt-ie liever van “It’s somewhere between Gorillaz and a solo project”. En iets verderop in datzelfde interview met NME: “I just wanna have a new outlet where it’s snappy and quick and fast, not overthinking it.”
In september verschijnt met I Don’t Want To Play The Victim, But I’m Really Good At It een EP’tje en eerste single My Cheating Heart (ft. zangeres / model Maddi Jean Waterhouse) gaat al als een malle met bijna 500.000 streams en ruim 650.000 views. Begrijpelijk, want catchy als 2007.
Weet je nog dat we schreven over Quicksilver Daydream in relatie tot de platenkast van je pa? Dankzij Warmth of Other Suns kunnen we dan nog eens dunnetjes overdoen. Dus grijp die psychedelische rock uit de jaren ’70 er maar weer bij, nodig die ouwe uit voor een goede whiskey en get ready voor een symbolische landschappen, magische werelden en hallucinerende nostalgie.
En weet je nog dat we niet precies wisten wat Adam Lytle wilde zeggen toen, met het mooie Coyote Spirit Child? Nou, dat geldt voor Warmth of Other Suns net zo. Maar, zegt Adam, het gaat wel ergens over: ‘Warmth of Other Suns is one of the more hopeful songs on the album. It’s inspired by a version of “The Afterlife” that exists, not as a place but as a state of mind.’
Die stuwende bas, dat onderdanige gitaartje, die fenomenale drum-break en dan dat vervreemdende laatste kwart. Schenk het glas nog eens vol, zoon. Dan luisteren we nog een keer.
Heel mooi dit: de Britse band Flyte met onze favoriete Britse zusjes The Staves op gloednieuwe track White Roses. (Eind vorig jaar deden ze al een kerstliedje samen – ook hemels). Mooie melodie, fijne instrumentatie (heel erg Crosby, Stills & Nash) en dat prachtige achtergrondkoortje… Oef. “Good evening, and goodnight/ I didnt’t want this day to end.”
De Ierse muzikant Mick Flannery staat al ruim 5 jaar op ons lijstje van niet te missen singer/songwriters. Van een echte doorbraak is het nooit gekomen, maar misschien dat het met de vandaag uitgekomen titelloze plaat (z’n 6e) gaat gebeuren. Volgens de promomachine zingt Flannery op deze schijf over “ambitie en de zoektocht naar een zinvol leven” en heeft hij hiervoor “een centraal personage in het leven geroepen in de context van de soms futloze en disfunctionele levensstijl van een muzikant”.
Albumopener ‘Wasteland‘ trekt je meteen naar binnen met een intiem begin om later uit te barsten met onheilspellende violen en koor. Tel daar goudeerlijke zinnen als “I want to be remembered as a good father who did his best” bij op en je weet dat je dit album helemaal wilt luisteren.
Hoog “Bruce Springsteen Born To Run tijdperk” gehalte in Divorce, de nieuwe single van de Australische muzikant Alex Cameron. Luister naar die piano, luister naar die manier van zingen en hoor dat glockenspiel (of zou het een synthesizer zijn?). Ook Springstiaans, de kunst van het vertellen van een verhaaltje op muziek (er mist alleen nog een hoofdrolspeelster met de naam Mary). Mooiste regel in dit liedje, en gelukkig komt-ie twee keer langs, is het geweldig snerende “I got friends in Kansas City with a motherfucking futon couch, if that’s how you want to play it”.
Op 23 september komt met Miami Memory het nieuwe album van Alex Cameron uit.
Op de vloer weer jouw rotzooi. Mag ik je er even aan herinneren dat ik degene ben die het allemaal weer bij elkaar mag rapen? Was het daarom dat je al weg was voordat ik kon vragen waarom je stopte met van me te houden?
Hoorde dat je een ander hebt. Is het leuk praten met haar? Ik dacht dat ze met je probeerde te vechten, net zoals ik altijd deed. Was het daarom dat je al weg was voordat ik kon vragen waarom je stopte met van me te houden?
Je zei dat ik de enige was. De enige die ging. De gekozene, de heilige, jouw enige. De enige van wie jij houdt.
“Only One” is off of Molly Burch’s 7″, ‘Ballads’ (2019)
Het recente succes van bands als St. Paul & the Broken Bones en The Teskey Brothers heeft de soul weer helemaal op de kaart gezet. Motown/Stax vibe, (hoge) uithalen. Daar voegen we Al Holliday & The East Side Band (met Brian Owens op vocals) moeiteloos aan toe. Bijvoorbeeld door nummer Grown Man Cry.
De mannen (9 in totaal!) komen overigens uit St. Louis. Een stad waar verschillende culturen, achtergronden en rivieren elkaar kruizen. Op ALL STL Revue, Vol 1 komen 9 van de meest talentvolle en inspirerende songwriters uit St. Louis samen met Al Holliday en band en speciale composities van de nummers te laten horen. En dat belooft spetterend te worden!
