Auteur: <span>Bas</span>

Geert van Emden bij onze vrienden van InDeKringloop
Gepubliceerd 08/01/2015 door

Geert van Emden bij onze vrienden van InDeKringloop

Vandaag tijd voor een dubbelslag. Niet alleen zetten we onze vrienden van InDeKringloop in het zonnetje met weer een prachtige sessie, ook is het scorebord vandaag voor een erg fijne muzikant van Neerlands bodem. We hebben het over Hagenees/Hagenaar Geert van Emden (geboren in Schiedam).

Hij is nog bezig met een eerste EP, maar deed al best een paar toffe dingen. Zo speelde hij onlangs in de Rotterdamse Schouwburg en schitterde hij op de Haagse Popweek. Tot onze grote verrassing zagen we tijdens onze grondige desk-research ook dat hij niet zo heel lang geleden opende voor Christopher Paul Stelling. Je weet wel, van de kneiter van een knoeperd Brick X Brick die alweer bijna een jaar geleden een dikke 8.2 scoorde op ons toen nog vrij lege scorebord. Toeval? Wellicht. Wellicht niet.

Geert van Emden is in ieder geval een naam die wij noteren en in de gaten houden voor je. Geen probleem. Je kunt ons namelijk altijd wakker maken voor een portie gevoelige, akoestische folk. Jou hopelijk ook.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Damien Rice Geert van Emden

Geen toeters en bellen bij Small Houses
Gepubliceerd 06/01/2015 door

Geen toeters en bellen bij Small Houses

Kijk, met een biografie als deze heb je direct onze aandacht: “Small Houses is an alternative country project featuring the songs and poems of Jeremy Quentin. Artfully crafted with finger-style guitar and softly sung melodies.” Op 10 februari verschijnt het album Still Talk: Second City en van dit album komt de eerste single Staggers and Rise.

Wat ons betreft past de country / americana van Small Houses prima in de traditie van bands als Hiss Golden Messenger en Jackson C. Frank. Geen overbodige toeters en bellen, maar oprechte liedjes gezonnen door de ietwat rauwe stem van Jeremy Quentin.

Een snelle blik in Spotify leert je dat Small Houses pas 1 album (Exactly Where You Wanted To Be, 2013) uit heeft. Spotify loopt echter wat achter, wij tellen er drie en Still Talk: Second City wordt dus de vierde. Maakt verder niet veel uit.

Wat je volgens ons echter wel moet weten is dat dit album uit 2013 een paar pareltjes bevat. Wat te denken van Oh, Hiding Out en Our Sweet?

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Hiss Golden Messenger Jackson C. Frank Small Houses

Pickwick is een prachtband
Gepubliceerd 01/01/2015 door

Pickwick is een prachtband

Goedemorgen! We kunnen ons voorstellen dat je vanochtend wakker werd met een kleine kater, een melancholisch gevoel en de zekerheid dat je vandaag ABBA’s Happy New Year op het scorebord zou vinden. Eerlijk is eerlijk, we hebben erover nagedacht. Maar dat zou te makkelijk zijn geweest. In plaats daarvan presenteren we je echter Pickwick. Niet de thee, maar de band uit Seattle.

Hun debuutalbum Can’t Talk Medicine dateert alweer van 2013, maar in de herfst van het afgelopen jaar (ja, 2014) brachten ze nog op Spotify nog een single uit van dit album. Die single heet Window Sill en is gewoon een kneiter. Pickwick is namelijk zo’n band vol overgave. Een beetje als Augustines en White Denim. Het podium is niet zelden het decor voor een feestje. En zeg nou zelf, een oppepper kun je best gebruiken op een dag als deze, nietwaar?

Window Sill is de nieuwe single dus. Maar als we de post daarmee zouden eindigen doen we de band tekort. Het album kent namelijk nog een paar andere kneiters. We noemen een Halls Of Columbia, The Round en Lady Luck. En jawel, je hoort het goed, op die laatste track speelt onze lieftallige Sharon van Etten mee.

Het moge duidelijk zijn, Pickwick is een band met (festival)potentie, dunkt ons. Het wachten is nu op een Europese tour en wat Nederlandse shows. Wij zouden het in ieder geval wel weten als wij programmeur waren geweest van, pak ‘m beet, een middelgroot poppodium. Maar oordeel vooral zelf. Kwalitatief is dit overigens niet de beste versie van Window Sill, maar van een band uit Seattle moeten we gewoon de KEXP versie laten zien.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Augustines Pickwick White Denim

Diep in de bossen met Ryan Boldt
Gepubliceerd 30/12/2014 door

Diep in de bossen met Ryan Boldt

De Canadese prachtband The Deep Dark Woods weet steeds meer zielen voor zich te winnen met hun haardvuur- en blokhutfolk. Wij zijn stiekem verliefd op de hypnotiserende stem van zanger Ryan Boldt. Jij ook? Dat komt goed uit. Nog geen maand geleden bracht Boldt een solo-plaat uit, Broadside Ballads (2014).

En met solo bedoelen we grotendeels ook echt solo. Akoestische gitaar, af en toe een verdwaald instrument en, juist, die hypnotiserende stem. Lo-fi Deep Dark Woods dus, deels opgenomen in een blokhut. De oplettende luisteraar hoort dan ook o.a. vogels (bijvoorbeeld in Rambleaway) voorbij komen.

Het mooiste liedje? Wat ons betreft is dat Just As The Tide Was Flowing. Kudo’s ook voor Sally My Dear. Het mag duidelijk zijn, liefhebbers van The Deep Dark Woods hebben weer iets om grijs te draaien.

Nieuwe muziek

Ryan Boldt The Deep Dark Woods

Cale Tyson voelt geen liefde
Gepubliceerd 29/12/2014 door

Cale Tyson voelt geen liefde

Country is hip. Dat bewijzen Sturgill Simpson, Robert Ellis en Daniel Romano wel. En ook good old Cash is natuurlijk tijdloos. Texas, Nashville, dat zijn zo’n beetje de plekken waar het gebeurd. Wat ons betreft voegen we Cale Tyson toe aan dat rijtje country-boys. En laat hij nou geboren zijn in Texas, en wonen in Nashville.

Cale Tyson heeft inmiddels twee EP’tjes op zijn naam staan. De meest recente, Cheater’s Wine, verscheen nog geen twee maanden geleden. Op dat EP’tje? Je raadt het al: country. Eerlijk is eerlijk, hij heeft niet de strot van Sturgill Simpson, maar fijn is het wel. Wat te denken van liedje Can’t Feel Love en onvervalste country-clip anno 2014? Leuk detail, eerdergenoemde Robert Ellis speelt een gitaarpartijtje mee op de plaat.

Wil je hem ook eens zien/horen zonder toeters en bellen? Geen probleem, volg gewoon deze link. En terwijl je luistert, lees dan ook even wat Rolling Stone over hem zegt: “Old school, sad-bastard outlaw country for a new generation of excited country fans.” Hatsa!

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Cale Tyson Daniel Romano Robert Ellis Sturgill Simpson

Kaleo is van alle markten thuis
Gepubliceerd 24/12/2014 door

Kaleo is van alle markten thuis

Pour Sugar On Me. Nee, dit is niet de titel van het nieuwe kookprogramma van Rudolf (je weet wel, met dat guitige kapsel). Pour Sugar On Me is een nieuwe single van Kaleo. De single vind je terug op op het debuutalbum Kaleo (zo heet het album echt, dit doen we niet alleen vanuit SEO-perspectief).

Als we je drie pogingen geven om te raden waar Kaleo vandaan komt, dan zul je vast niet snel geneigd zijn om ‘IJsland’ te roepen. Toch is het zo. Sterker nog, we zouden je een aantal nummers van de debuutplaat kunnen laten horen, en je zou niet weten dat je naar dezelfde artiest luistert.

Challenge accepted! All The Pretty Girls klinkt als een mooie mix tussen Mumford & Sons, Bon Iver en Dotan. Zou zomaar eens een hit kunnen worden. Vor í Vaglaskógi klinkt vertrouwd IJslands als Sigur Ros, Hjaltalin en Asgeir (qua sfeer). Op Glass House klinken ze als een prima rammelend indie-bandje en op Broken Bones wanen we ons in het zuiden van Amerika in de jaren ’60. En geloof het of niet, Pour Sugar On Me klinkt als onvervalste bluesrock in lijn met Matt Schofield en Joe Bonamassa.

Wat ons betreft genoeg redenen om deze schizofrene plaat eens een goede luisterpoging te geven.


Nieuwe muziek

Joe Bonamassa Kaleo

Troy Ramey doet het zelf
Gepubliceerd 23/12/2014 door

Troy Ramey doet het zelf

We houden van doe-het-zelfers. Zo staan de herhalingen van Eigen Huis & Tuin regelmatig op in ons HQ. Maar ook op muzikaal vlak hebben we respect voor mensen die de handen uit de mouwen steken. Een prima voorbeeld daarvan is Troy Ramey. Troy financierde zijn debuut-EP namelijk via PledgeMusic. En tamelijk creatief, zo kun je bijvoorbeeld een wegwerpcamera met tour-foto’s van Troy backen, of wat te denken van een gig waarbij Troy je ondersteunt op backing vocals.

Een van de nummers die op de EP moet komen is ‘Rosary‘. Op het eerste gehoor misschien wat gladder dan je van ons gewend bent. Maar we moeten toegeven dat het liedje aardig blijft hangen. Troy wekt nog meer sympathie op door zijn verhaal. Verwekt na afloop van een concert (zijn vader zat in een band en zijn moeder vond dat, eh, aantrekkelijk) en opgegroeid met muziek. In 2004 verloor Troy zijn vader aan kanker. Als eerbetoon schenkt hij een deel van de crowdfunding-funds (mooi woord) aan Jimmy Fund (die onderzoek doen naar kanker)

We kunnen overigens melden dat Troy zijn ‘goal’ heeft gehaald en er dus binnenkort een EP verschijnt. Tot die tijd moeten we het doen met Rosary, ook geen straf.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Troy

Saturday Sun gaat door merg en been
Gepubliceerd 22/12/2014 door

Saturday Sun gaat door merg en been

Gobsmag brengt je nieuwe muziek. De band van vandaag is niet helemaal nieuw, maar de kans is groot dat je ze toch nog niet kent. We hebben het over het Britse Saturday Sun. De credits hiervoor gaan trouwens naar onze vrienden van InDeKringloop, die onlangs een sessie opnamen met ze. Zij zijn fan, wij inmiddels ook. ‘Fan’ is overigens een understatement, maar daar kom je zelf over een paar minuten wel achter.

Het eerste volledige studio-album, Orixe, dateert van begin dit jaar (vandaar, niet helemaal nieuw), maar staat vol met liedjes die we je willen laten horen. Wat ons met name grijpt is de emotie die Alex Hedley weet over te brengen. Onze favorieten: Something in the Woods, Down to the Forest en Seagull (hieronder). We moeten een keuze maken, dus vandaar dat je Seagull op het scorebord vindt. Maar wat ons betreft was elke van de 13 tracks hiervoor in aanmerking gekomen.

Vandaag geen vergelijkingen en name-dropping. Gewoon luisteren! Maar voordat je dat doet, toch maar even wat quotes. Om je over de streep te trekken zullen we maar zeggen:

Subba-Cultcha: “It’s hard to listen to without sending a shiver down your spine every time his voice soars and then recoils into an emotive quiver,” –

Daytrotter: “It washes over you subtly like the tide slowly creeping in or the warmth of the sun on your back. Yet there’s twists and turns, a building sense of urgency, a raw edge in each song.”

Nieuwe muziek

Jeff Buckley John Martyn Saturday Sun