Categorie: <span>Nieuwe muziek</span>

Zac kan alles. Zac bespeelt alles. Van de Turkse bağlama, de Russische balalaika tot de dulcimer (uit de Appalachen). Maar op deze ‘new one-off single’ laat ie dat allemaal achterwege. Book Of The Dead On Sale is een bedwelmend klein liedje van zijn band Saintseneca; het rommelt en bobbelt, het is een hersenspinsel. Dat hoor je. Dat is fijn.

Dit gaat over Remi, het kleine katje van Zac’s vriend Steva. Dat beestje was beroemd, min of meer. Een video van een slapende Remi op de rand van zijn drinkbakje ging viraal; meer dan een miljoen keer bekeken. Toen sloegen Zac en Steva aan het rekenen. Er werd langer naar Remi gekeken (3 jaar in totaal), dan dat hij oud was. En toen dacht Zac: Seems like everything has a number. A number is a score. A score is a value. A value is a price. A price is cheap, or too expensive to be within reach. I don’t know, I guess at least kittens are cute.

Surely I’m awake
38 dollars on the book of the dead felt steep
Oh but then again
How do you put a price on ancient wisdom?

En dan zijn er twee minuten en drie seconden verstreken en besef je dat er eigenlijk niets gebeurd is in Book Of The Dead On Sale. Twee minuten en drie seconden prachtige niets.


Nieuwe muziek

Het New Yorkse Maybird heeft het al aardig voor elkaar. Getekend op het nieuwe label van sterproducer / muzikant Brian Burton aka Danger Mouse (30th Century Records) én een EP’tje onderweg dat geproduceerd is door Black Keys drummer Patrick Carney. Kortom, het kan minder.

Van dat EP’tje, Unraveling, zijn al een tweetal liedjes vooruitgeschoven: Keep In Line en Grace. Laatstgenoemde, onze favoriet, gaat over “desiring the ability to be graceful so that you can win somebody’s affection,” zoals frontman Josh Netsky vertelde aan onze collega’s van EW. Om er meteen een downer achteraan te gooien: “But that somebody is kind of out there — like not in your league.” Kortom, het kan beter.


Nieuwe muziek

Atmosfolk uit Ierland: eind vorig jaar debuteerde het op Gobsmag dankzij het duo Saint Sister. Nog steeds geen langspeler op het CV, maar wel weer een fijne single: Causing Trouble.

Voor de nieuwkomers, een snelle Matthijs-van-Nieuwkerk-op-de-autocue-introductie. Saint Sister is in november 2014 opgericht door Morgan MacIntyre en Gemma Doherty en meteen ging het hard met tourtjes door Engeland en Duitsland, optredens op belangrijke festivals als SXSW, Glastonbury, Latitude, The Great Escape, Reeperbahn én ons aller eigen Eurosonic. Nieuwste wapenfeit is dat Lisa Hannigan hoogstpersoonlijk het duo heeft gevraagd het voorprogramma te doen in haar aankomende Europese tour. Mag ik een groot applaus voor Saint Sister!

Op nieuwe single Causing Trouble verschuift Saint Sister nog meer van folk naar de soundscaperige Moby / Massive Attack kant. En het werkt, het is een liedje dat onder de huid gaat zitten.

Morgan vertelt: “The song is about transitioning, from Belfast to Dublin, from an old love to a new, and the gaps that can be found between you and another person or place when people transition at different paces and in different directions.”

En tot slot nog even dit, vertelt door Gemma: “At the last minute we found a beautiful old Wurlitzer in the attic which had some electrical problems; one of us would have to sit on it while the other played to stop it from humming, so it just about made it in!”

Lovely.


Nieuwe muziek

Meer dan drie jaar geleden waren we laaiend over Vikesh Kapoor. Debuutplaat The Balled of Willy Robbins staat hier nog geregeld op. “Storytelling a la Dylan met invloeden van Josh Ritter, Tallest Man On Earth en Woody Guthrie,” schreven we. En Vikesh is een dromer, zo ook op nieuwe track (eindelijk!) Down By The River.

Vikesh zat thuis in Pennsylvania. Vast in een sneeuwstorm. Hij vertelt:

A river called the Susquehanna rushed through my town and I’d sit on its bank in the snow thinking about a Ukrainian girl I met there, by chance, the winter before,” Kapoor says. “A few nights later, waiting for the snow to melt, the image of her on the edge of the river became clear in my mind. I finished the song while the sun was still down, but never got to sing it for her in the morning.” Maybe, just maybe, she can hear it now.

En net als met zijn plaat krijgen we niet genoeg van deze track. Heerlijk eenvoudig, puur. Muziek zoals muziek ooit bedacht is door Bobby D.

En tot slot nog een shout-out naar zijn mening over de muziekindustrie:

Thank you to everyone that’s listened to the new single. Obviously it’s been awhile since an album has come out, but I was never the kind of artist to work on a cycle imposed by the music industry anyhow. I wrote before an industry was ever apparent to me and I’ll continue to do so with or without one. It’s important to keep that in mind as an artist; to those whom are reading this that are artists, remember that an industry can’t exist without you. It starts and ends with you. Along the way, everyone will have an opinion on your art and what you should do and how you’re doing in relation to others, but honestly it exists only because of you- not album sales, or press or 10-point scales. Go deep and trust yourself; it’s the only way to not get lost when you’re deep in the well.

Staat genoteerd.


Nieuwe muziek

We kregen een mailtje van Danny. In dat mailtje promootte hij zijn band Wake Child. Ze hadden toen (en nu nog steeds) 1 single uit en maakten zelf vergelijkingen met Grizzly Bear, Alabama Shakes en Jeff Buckley. Of we wat feedback konden geven. Tuurlijk!

Single In The End deed ons het meest aan Grizzly Bear denken. Alabama Shakes en Jeff Buckley horen we eerlijk gezegd niet zo. Wie we wel horen? Sting!!! Heerlijke laid-back stem. De komende tijd zullen ze, van tijd tot tijd, wat nieuwe singles plaatsen. Over een debuutplaat praten ze nog niet. We wachten in spanning af!

Overigens bestaat Wake Child uit drie man. Die elkaar tegenkwamen op Berklee College of Music. De Champions League van de muziekopleidingen. En dan kan het haast niet anders dan dat je je eerste liedje opneemt in de keuken van een vriend. En zie/hoor hier: In The End. Maar zeg nou zelf, dat is toch gewoon een professioneel klinkende kneiter van een knoeperd?

Nieuwe muziek

Verhalen; daar houden we van. Waargebeurd of niet. Het maakt ons niet uit. Haal de muziek hier weg en we schrijven over boeken. Geen probleem. C.K. Flach schreef met The Officer een mooi, klein verhaal over grote dingen. Over een confrontatie met een agent (en het eindigt gewelddadig), over het rechtssysteem en over ‘blaming and shaming’. Dat verwacht je niet in dit relaxte, Johnny Cash-achtig-gebrachte nummer.

C.K. Flach (uit New York of omstreken) bracht onlangs zijn eerste langspeler uit; Empty Mansions. Daar staan nog meer verhalen op; over politiek, racisme, uitsluiting en corruptie. Maar dan vertelt in verhandelingen over liefde, verlies, hartzeer en redding. Dat was een flinke opdracht, maar de multi-instrumentalist slaagde wonderwel. ‘I think music is the strongest medium we have to share ideas, feelings and views. And what I hope for is that whoever listens to my music can take something away with them. Be it a thought, feeling, idea or inspiration.’

Wij daarentegen smullen vooral van een zin als deze:

And the Slash black blazer,
Trashy blond hair,
Teeth like razors,
And a thousand yard stare


Nieuwe muziek

Dit is de situatie: Rhys Lewis komt uit Londen, is 24 jaar en heeft met I Know The Feeling een bijzonder lekkere single onder de arm.

Het liedje schreef Lewis voor een goede vriend die het even allemaal niet meer zo goed kon bolwerken,lezen we bij de London Evening Standard:

I Know the Feeling is for a friend who was going through a bit of a tough time in his life and I was like ‘dude we’ve all been there’. He came round to my house and unloaded and was saying he felt like c***. So I wrote him a reassuring song. There are those days where you don’t want to get out of bed because you feel negative, so it was me saying ‘I know what you’re going through, you’ll be fine.’

I Know The Feeling is de derde single van de veelbelovende en veelzijdige singer/songwriter. Getekend op het grote platenlabel Decca, harkten vorige liedje Living In The City (soulvol!) en Waking Up Without You (beetje Black Keys) per stuk al over de miljoen Spotify streams binnen. Volgend jaar op het BBC sound of 2018 lijstje?


Nieuwe muziek

Eric Saint Nicholas is geboren aan de kust van California, maar sinds 2004 woont hij in misschien wel de mooiste muziekstad van Amerika: Nashville, Tennessee. Met American Heartbreak Radio heeft hij net een mooie debuutplaat uit.

Over z’n muzikale helden is hij duidelijk in het ‘about’ stukje op z’n website:

You can always hear a little bit of Nick Drake or Jack Johnson in his playing and singing, and he never strays far from the raw expressive songwriting he learned to love from Jack White or Ray Lamontagne.

Liedje ‘Highway Rhymes’ is het prijsnummer van de plaat. Een verhalend liedje, met minimale begeleiding, dat gaat over hoe moeilijk het leven kan zijn. Bij de buren van Folkradio lezen we:

Highway Rhymes is a conversation that started between me and my guitar. It’s about puzzles, riddles, projection and growing pains. Life can be complex and confusing, especially when you’re young and facing the unknown. I wrote the song as a way of dealing with the anxieties and questions that come along with the irony of feeling alone in a city as big as Manhattan. Most of all, Highway Rhymes reflects lessons I’ve learned about taking the time to listen to and understand myself and others along the way.


Nieuwe muziek