We tipten de band eerder, ergens eind vorig jaar, maar dat doen we nu weer omdat New Luna (Manchester) een heel fijn Jeff Buckley- en/of Blaenavon-achtige single heeft afgeleverd: Knew Too. Het is bovendien de eerste track die de band helemaal zelf geproduced heeft. Mooi toch. En dan dat sinistere. En die tekst. Het gaat over een ‘steady breakdown in the minds of two people’. Luister!
Gobsmag Posts
Sat in a pub
Unemployed, lifeless
The only way is up
And the clock on the wall
Pokes fun at us all
It tocks, it tocks and torments
Dat zijn de teksten, lieve mensen. Voor als je echt niet meer wilt. En dan zwaaien de jongens van The Malarkey (uit Bristol) er in de clip een beetje cynisch bij, terwijl het ergste stukje nog moet komen. Ja, Something To Die For heeft alles wat het beloofd. Bovendien klinkt het als The Smiths, The Pogues en Pulp en dat maakt de zwartgalligheid bijkans onweerstaanbaar. Zo gaat dat met muziek.
Give me something to die for
Something to live by
I’m sick of this charade
Iemand zei over Something To Die For ‘It’s a depressing yet dreamy indie-sleeper, recalling the sharp insight of early Arctic Monkeys …’ Daar kunnen wij ons wel in vinden. Hoewel die scherpte van Alex Turner inmiddels wel ingeruild is voor raffinement, zo bleek vorige week op Best Kept Secret. Die weg heeft The Malarkey dan nog te gaan, maar de ambitie is er, zo lezen wij bij MNE: ‘We just want to reach as many people as possible, and then anything could happen.’
Ja, alles kan gebeuren. Alles. Zelfs meer dan je denkt. Maar we hopen eigenlijk dat The Malarkey altijd zo zwart als Morrissey en zo jeugdig als The Libertines blijft.
Dat is nog eens goed nieuws: na een radiostilte van 3 jaar, komt de Belgische singer/songwriter The Bony King Of Nowhere dit najaar terug met een nieuw album, genaamd Silent Days. Meer nieuws voor de oplettende lezers: de volledige naam is in ere hersteld, nadat Bram Vanparijs in 2015 voor ėėn album verder ging met het kortere Bony King.
Eerste voorproefje van Silent Days is het mooie liedje ‘Every Road‘, dat z’n Nederlandse primeur hier beleeft op Gobsmag, u wel bekend als liefhebber van Belgische prachtpop als deze. ‘Every Road’ is, zoals we lezen in het meegestuurde bio’tje:
“Een inktzwarte breakup song die verraderlijk licht aanvoelt. De tekst is pijnlijk eerlijk en ontdaan van alle franjes, Bram’s stem is rauw en doorleefd. In het rijke arrangement hoor je dat The Bony King een muzikale zoektocht achter de rug heeft en met een nieuwe, gelaagde sound thuis kwam.”
Een prachtliedje en een welgemeend “welcome back” van onze zijde.
Het zal je maar gezegd worden; ‘U bent een muzikale edelsmid’. Maar in Gelderland en omstreken lopen ze al een tijdje weg met Dan Hair (en zijn band The Extensions). Dat vinden wij dus helemaal niet vreemd. En het mooie is, vanaf september van dit jaar de rest van Nederland ook. Want Dan Hair (Daan van Haren voor intimi) is geselecteerd voor de Popronde. En dan denkt hij: dat is mooi, dat is gaaf, ik neem speciaal voor dat heugelijk feit een video op.
Bekijk hier, voor het eerst, de nieuwste clip van Dan. Het is een akoestische versie van Living in the Night (van het gelijknamige debuutalbum dat je móet horen) en het werd in één take, één knipbeurt opgenomen. Want ja, Dan Hair wordt ook wel eens geknipt. En zingt daar dan een prachtig liedje bij. Wanneer en waar Dan en zijn band spelen in het kader van de Popronde is nog niet bekend. Maar je houdt het beter in de gaten.
Phil Cook is waarschijnlijk geen onbekende voor je. Een van de beste maten van Gobsmag-favo Hiss Golden Messenger en een minstens zo goed solo artiest, getuige de erg lekkere plaat Southland Mission. Uit 2015 alweer. Daarom waren we extra blij toen afgelopen vrijdag met People Are My Drug een nieuwe plaat verscheen. Liedje Deeper Kind is aan de ene kant een echt Phil Cook-liedje, maar we horen ook een flinke portie soul/gospel. Prima combinatie!
Op de plaat vinden we trouwens een aantal prima covers. Wat te denken van Alain Toussaint’s Life en He Gives All Of Us Love van Randy Newman? Phil kent zijn klassiekers en is inmiddels onderweg om een klassieker in onze platenkast te worden. De komende maanden tourt hij door USA (oa Austin City Limits), maar Phil zal ongetwijfeld snel wel weer een keertje naar Nederland komen. Tip: ga dat zien!
Nieuws waar je ons op elk moment van de dag wakker voor kan maken: er komt een nieuwe plaat van Villagers aan. The Art of Swimming heet-ie en vanaf 21 september kun je ‘m luisteren. Eerste voorproefje ‘A Trick Of The Light’ is al prachtig. En dat is helemaal geen verrassing.
Tim Freitag, dat klinkt Duits. Niet helemaal correct, Tim komt namelijk uit Zwitserland. Niet bepaald een muziek-land, voor zover wij weten. Of je het met ons eens bent weten we niet, maar in liedje The Wave horen we af en toe een aardige portie Arcade Fire. En liefhebbers van The Mispers zitten ook goed.
The Wave is trouwens de derde single voor Tim. Zicht op een album hebben we nog niet, maar dat gaat ongetwijfeld goed komen. Zeker ook gezien het succes van zijn eerste 2 singles.
Jack Ellis stuurde ons liedje Small Change. En daar hoorden we vrijwel direct invloeden van Gary Clark Jr. en The Stone Foxes in. En laten we dat nou erg lekker vinden!
Jack is een multi-instrumentalist en staat op het punt (7 september) om een nieuwe EP te droppen. Out of Luck gaat ‘ie heten en zal verschijnen op District South Records. Het centrale thema? “Do we choose our own luck in life”? Daar hebben we geen antwoord op, maar we hebben wel zin in de plaat. Wat een power!