Gobsmag Posts

Dansen met Beans & Fatback
Gepubliceerd 19/06/2015 door

Dansen met Beans & Fatback

Om met het goede nieuws in huis te vallen: Beans & Fatback is terug! Op 11 september verschijnt Heroine Lovestruck, de opvolger van het meer dan grijsgedraaide album With Skin Attached (check vooral nog even de track Use Me). De recensies zijn veelal lovend, niet in de laatste plaats vanwege hun knallende live-optredens. De Nederlandse Black Keys, met van tijd tot tijd een meer dan prima dosis soul, gitaren en retro vibes.

Het eerste werk van deze plaat, Sally The Shape, gaat in ieder geval door waar de band gebleven was. Mark our words: stilzitten is lastig. Kom maar door met de rest van het materiaal!

Dat Beans & Fatback niet alleen lekker bezig is in Nederland blijkt uit de vele tv-syncs die de band op haar naam heeft staan (o.a. in Suits). Maar alsof dat nog niet genoeg is kunnen we op hun website zelfs een heuse Japanse bandbio vinden. Als dat geen rock ’n roll is weten wij het ook niet meer…

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Beans & Fatback The Black Keys

City Calm Down gaat lekker
Gepubliceerd 18/06/2015 door

City Calm Down gaat lekker

Hoogste tijd voor weer een tof bandje uit Australië: maak kennis met City Calm Down. Na de zomer verschijnt een debuutplaat en eerste voorproefje ‘Rabbit Run’ smaakt al lekker.

Dat is niet helemaal een verrassing. Het drie jaar geleden verschenen EP’tje Movements mocht er namelijk ook al zijn. Het daarop te vinden liedje Pleasure & Consequence noemen we zelfs voorzichtig een City Calm Down klassiekertje. Helemaal enthousiast werden we van de in 2014 los verschenen single Pavement. Catchy stuff, mensen.

Dus ja, wij kijken wel uit naar In A Restless House. Waar op bovengenoemde tracks duidelijk de new wave invloed van Simple Minds hoorbaar is (niet stom doen, dat was een bepalende band) herkennen we nu ook The National in ‘Rabbit Run’. Al kun je dat natuurlijk ook weer terugpakken op Joy Division en dan moet je eigenlijk ook New Order noemen.

Afijn, goede ontwikkelingen dus. Topliedje.

Nieuwe muziek

City Calm Down New Order Simple Minds The National

De nieuwe weg van Nathaniel Rateliff
Gepubliceerd 17/06/2015 door

De nieuwe weg van Nathaniel Rateliff

Nathaniel Rateliff is een Amerikaanse singer/songwriter. En niet zomaar eentje, wat ons betreft. Zo wordt zijn muziek vaak vergeleken met helden als Leonard Cohen, Nick Drake en Bon Iver. Geloof je ons niet? Luister eens naar prachtige nummers als How To Win en You Should Have Seen The Other Guy. Ook toerde hij vorig jaar met andere leden uit de Communion stal (The Staves, Bear’s Den en Ben Howard) dwars door Amerika. Prima gezelschap.

Dat Rateliff ook een andere kant heeft bewijst hij met zijn nieuwe project Nathaniel Rateliff & The Night Sweats. De naam verklapt het al een beetje, het is soul wat de klok slaat. Je hebt gelijk, dat is wat anders dan we je hierboven doen geloven. Maar een snelle luisterbeurt naar de titeltrack Howling At Nothing leert ons dat Rateliff inmiddels klinkt als James Hunter of een onvervalste soul-ster uit de jaren ’60.

Het verbaast ons dan ook niets dat de nieuwe EP verschijnt op het legendarische STAX-label. We zijn benieuwd wat deze nieuwe weg hem gaat brengen. Maar fan blijven we.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Bon Iver Leonard Cohen Nathaniel Rateliff Nick Drake

Niet huilen, hier is de nieuwe Half Way Station
Gepubliceerd 16/06/2015 door

Niet huilen, hier is de nieuwe Half Way Station

De oplettende lezer / luisteraar heeft ze al voorbij zien / horen komen: het Rotterdamse Half Way Station. Enkele dagen geleden stonden ze namelijk op het dak tijdens de Rotterdamse Dakendagen, op uitnodiging van pop-up poppodium PopUp 010.

Misschien ken je ze nog van Moonshine, hun debuutalbum dat in 2012 uitkwam op Excelsior Recordings. Kenmerkend zijn de volop aanwezige drums en de bij vlagen hypnotiserende stem van Elma Plaisier.

Inmiddels is het 2015 en kan de band bijna niet meer over straat in Frankrijk. Oké, dat moet je niet letterlijk nemen, maar ze timmeren daar wel enorm hard aan de weg en spelen voor toffe en volle zalen. 2015 is ook het jaar dat de “altijd lastige tweede” moet verschijnen. Die plaat heet DODO en afgaande op het optreden afgelopen week en de eerste single, Sister Don’t You Cry, kunnen we niet anders zeggen dan dat we zin hebben in die plaat. Nog steeds volop drums en een sfeer die we eigenlijk alleen maar op IJsland tegen dachten tegen te komen. Nu dus ook in Rotterdam!

Laatste, leuke, feitje: de band speelde al op het afscheid van Prinses Beatrix. En binnenkort wellicht ook op een podium of in een kroeg bij jou in de buurt: Half Way Station is geselecteerd voor de Popronde 2015. Ons advies: go check ‘em out en voeg je in een illustere rijtje met Bea.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Half Way Station

Het mooie mysterie van Sara Forslund
Gepubliceerd 15/06/2015 door

Het mooie mysterie van Sara Forslund

Net uit: Water Became Wild, het debuutalbum van de Zweedse singer/songwriter en actrice Sara Forslund. Een mooie plaat, vol met mysterieuze liedjes.

Dat mysterieuze komt niet uit de lucht vallen, lezen we in het toegestuurde bio’tje. Sara is namelijk geboren in het kleine dorp Borgvattnett, dat bekend staat om zijn “Spookpastorie”. Toentertijd was haar vader daar predikant en kreeg de bijnaam The Ghost Priest aangezien hij had aangeboden om het dorp te bevrijden van de geesten die in de spookpastorie zouden verblijven…

Afijn, terug naar de muziek. In 2012 ontmoette Sara de Schotse singer/songwriter Gareth Dickson. Hij liet haar luisteren naar Nick Drake en Sara begon aan het schrijven van haar debuutalbum, dat ze uiteindelijk opnam met de achter de mengtafel John Wood. Wie? John Wood, de man die eerder werkte met bijvoorbeeld Pink Floyd, Cat Stevens en… Nick Drake.

“When Sara first approached me about mixing an album for her she sent me a couple of demo tracks and raw as they were I was immediately taken with the texture and directness of her voice,” vertelt John. “So I agreed that I would work on her album once the recordings were finished. Those recordings have now blossomed into a first album of deceptive simplicity, the minimal addition of instrumental colours and vocal backing drawing the listener into the intimacy of Sara’s vocals and lyrics.”

Een van de mooiste liedjes van Water Became Wild is Morning Is Leaving. Een slaapliedje zou je het bijna willen noemen. Bijna, want het is te mooi om bij in slaap te vallen.


Nieuwe muziek

Agnes Obel Ane Brun Nick Drake Sara Forslund

Met The Slow Show op een dak in Rotterdam
Gepubliceerd 14/06/2015 door

Met The Slow Show op een dak in Rotterdam

Zaterdag 13 juni 2015, op het dak van een Rotterdamse parkeergarage. Het waait een beetje, ik ben blij met mijn jas. Het is zomer, maar echt warm wil het niet worden deze dag. Een paar keer meen ik zelfs een regendruppel te voelen. Grote wolkenkrabbers in de verte en vlak voor me speelt mijn favoriete band van het moment: The Slow Show, all the way from Manchester.

Lees meerMet The Slow Show op een dak in Rotterdam

Gobsmag gemijmer

The National The Slow Show Tindersticks

Misschien wel het mooiste liedje van… 1985
Gepubliceerd 12/06/2015 door

Misschien wel het mooiste liedje van… 1985

Hij vroeg zich af

Hij keek hoe haar hoofd dan weer rechts, dan weer links op haar schouder lag. Hoe haar pols schijnbaar zorgeloos over het papier bewoog. Vanavond zou ze bij een ander zijn.

Well I wonder
Do you hear me when you sleep?
I hoarsely cry

Ze wilde er niet meer over praten. Niet nu, niet hier, niet vlak voordat de tekenles zou beginnen. En hij had weg moeten gaan. Hij had zonder iets te zeggen het lokaal uit moeten lopen. Misschien de deur dicht moeten smijten. Wellicht dat ze dan nog een keer omgekeken had. Maar alles leek hem toen erger dan niet meer bij haar te zijn.

Please keep me in mind

Jaren later kwam hij haar nog eens tegen. In een discotheek. Uit fatsoen sprak zij hem aan. En hij vroeg zich af of zij nog wel eens aan hem dacht. Maar in plaats daarvan vertelde hij dat Jaap dood was gegaan.

‘Wie?’

Gasping – dying – but somehow still alive
This is the final stand of all I am

Bekijk deze video op YouTube.

(Please keep me in mind; een smeekbede zoals alleen Morrissey die kan prevelen. Maar alleen op plaat, want live werd het nummer nooit gebracht. Die ene keer dat ik hem toch live hoorde, gespeeld door een tribute band, klonk de regen als brandend hout. En toch was het mooi.

Well I Wonder. Volgens mij over een niet te bevatten plotselinge breuk en de aanhoudende wens dat het toch enige betekenis had. Maar meestal is dat niet zo.)

Misschien wel het mooiste liedje van...

Orphan Boy komt er nu echt aan
Gepubliceerd 12/06/2015 door

Orphan Boy komt er nu echt aan

De Britse band Orphan Boy zou je een goed bewaard geheim kunnen noemen. Met de release van Coastel Tones zijn er echter steeds meer mensen te vinden die het willen verklappen.

Het is een mooi verhaal: vier gasten uit het toeristische Cleethorpes vinden elkaar in de liefde voor The Jam, The Smiths en Oasis en beginnen een band: Orphan Boy. In 2007 debuteren ze met Shop Local en volgen de eerste fans. Ze verhuizen naar Manchester en drie jaar later verschijnt opvolger Passion, Pain & Loyalty.

De platen worden goed ontvangen door critici, maar de laatste stap richting doorbreken krijgen ze niet voor elkaar. In 2011 volgt een besluit: we kappen er mee. Een afscheidsconcert vindt plaats. Het wordt chaos, maar op een goede manier. Zanger/gitarist Rob Cross: “The stage was invaded after every single song. It was really shambolic, and it meant we never had proper closure. There was this sense of the band having… unfinished business.”

De jongens verhuizen terug naar Cleethorpes en na een tijdje begint het toch weer te kriebelen. De band wordt nieuw leven in geblazen en met een bijzonder laag budget wordt begonnen met de opnames van Coastal Tones. Gelukkig maar, want daarmee hebben ze onlangs een geweldige Britpop-(mag je dat nog zeggen?) plaat afgeleverd. Lovende recensies stromen binnen, die van Q Magazine voorop (vier sterren) waarin ronkende namen als The Clash, David Bowie en The Psychedelic Furs voorbij komen…

En tja, als het nu niet lukt, dan weten wij het ook niet meer. Topplaat.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Hard-Fi Orphan Boy Peace The Clash The Enemy The Jam