Gobsmag Posts

Niet huilen, hier is de nieuwe Half Way Station
Gepubliceerd 16/06/2015 door

Niet huilen, hier is de nieuwe Half Way Station

De oplettende lezer / luisteraar heeft ze al voorbij zien / horen komen: het Rotterdamse Half Way Station. Enkele dagen geleden stonden ze namelijk op het dak tijdens de Rotterdamse Dakendagen, op uitnodiging van pop-up poppodium PopUp 010.

Misschien ken je ze nog van Moonshine, hun debuutalbum dat in 2012 uitkwam op Excelsior Recordings. Kenmerkend zijn de volop aanwezige drums en de bij vlagen hypnotiserende stem van Elma Plaisier.

Inmiddels is het 2015 en kan de band bijna niet meer over straat in Frankrijk. Oké, dat moet je niet letterlijk nemen, maar ze timmeren daar wel enorm hard aan de weg en spelen voor toffe en volle zalen. 2015 is ook het jaar dat de “altijd lastige tweede” moet verschijnen. Die plaat heet DODO en afgaande op het optreden afgelopen week en de eerste single, Sister Don’t You Cry, kunnen we niet anders zeggen dan dat we zin hebben in die plaat. Nog steeds volop drums en een sfeer die we eigenlijk alleen maar op IJsland tegen dachten tegen te komen. Nu dus ook in Rotterdam!

Laatste, leuke, feitje: de band speelde al op het afscheid van Prinses Beatrix. En binnenkort wellicht ook op een podium of in een kroeg bij jou in de buurt: Half Way Station is geselecteerd voor de Popronde 2015. Ons advies: go check ‘em out en voeg je in een illustere rijtje met Bea.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Half Way Station

Het mooie mysterie van Sara Forslund
Gepubliceerd 15/06/2015 door

Het mooie mysterie van Sara Forslund

Net uit: Water Became Wild, het debuutalbum van de Zweedse singer/songwriter en actrice Sara Forslund. Een mooie plaat, vol met mysterieuze liedjes.

Dat mysterieuze komt niet uit de lucht vallen, lezen we in het toegestuurde bio’tje. Sara is namelijk geboren in het kleine dorp Borgvattnett, dat bekend staat om zijn “Spookpastorie”. Toentertijd was haar vader daar predikant en kreeg de bijnaam The Ghost Priest aangezien hij had aangeboden om het dorp te bevrijden van de geesten die in de spookpastorie zouden verblijven…

Afijn, terug naar de muziek. In 2012 ontmoette Sara de Schotse singer/songwriter Gareth Dickson. Hij liet haar luisteren naar Nick Drake en Sara begon aan het schrijven van haar debuutalbum, dat ze uiteindelijk opnam met de achter de mengtafel John Wood. Wie? John Wood, de man die eerder werkte met bijvoorbeeld Pink Floyd, Cat Stevens en… Nick Drake.

“When Sara first approached me about mixing an album for her she sent me a couple of demo tracks and raw as they were I was immediately taken with the texture and directness of her voice,” vertelt John. “So I agreed that I would work on her album once the recordings were finished. Those recordings have now blossomed into a first album of deceptive simplicity, the minimal addition of instrumental colours and vocal backing drawing the listener into the intimacy of Sara’s vocals and lyrics.”

Een van de mooiste liedjes van Water Became Wild is Morning Is Leaving. Een slaapliedje zou je het bijna willen noemen. Bijna, want het is te mooi om bij in slaap te vallen.


Nieuwe muziek

Agnes Obel Ane Brun Nick Drake Sara Forslund

Met The Slow Show op een dak in Rotterdam
Gepubliceerd 14/06/2015 door

Met The Slow Show op een dak in Rotterdam

Zaterdag 13 juni 2015, op het dak van een Rotterdamse parkeergarage. Het waait een beetje, ik ben blij met mijn jas. Het is zomer, maar echt warm wil het niet worden deze dag. Een paar keer meen ik zelfs een regendruppel te voelen. Grote wolkenkrabbers in de verte en vlak voor me speelt mijn favoriete band van het moment: The Slow Show, all the way from Manchester.

Lees meerMet The Slow Show op een dak in Rotterdam

Gobsmag gemijmer

The National The Slow Show Tindersticks

Misschien wel het mooiste liedje van… 1985
Gepubliceerd 12/06/2015 door

Misschien wel het mooiste liedje van… 1985

Hij vroeg zich af

Hij keek hoe haar hoofd dan weer rechts, dan weer links op haar schouder lag. Hoe haar pols schijnbaar zorgeloos over het papier bewoog. Vanavond zou ze bij een ander zijn.

Well I wonder
Do you hear me when you sleep?
I hoarsely cry

Ze wilde er niet meer over praten. Niet nu, niet hier, niet vlak voordat de tekenles zou beginnen. En hij had weg moeten gaan. Hij had zonder iets te zeggen het lokaal uit moeten lopen. Misschien de deur dicht moeten smijten. Wellicht dat ze dan nog een keer omgekeken had. Maar alles leek hem toen erger dan niet meer bij haar te zijn.

Please keep me in mind

Jaren later kwam hij haar nog eens tegen. In een discotheek. Uit fatsoen sprak zij hem aan. En hij vroeg zich af of zij nog wel eens aan hem dacht. Maar in plaats daarvan vertelde hij dat Jaap dood was gegaan.

‘Wie?’

Gasping – dying – but somehow still alive
This is the final stand of all I am

Bekijk deze video op YouTube.

(Please keep me in mind; een smeekbede zoals alleen Morrissey die kan prevelen. Maar alleen op plaat, want live werd het nummer nooit gebracht. Die ene keer dat ik hem toch live hoorde, gespeeld door een tribute band, klonk de regen als brandend hout. En toch was het mooi.

Well I Wonder. Volgens mij over een niet te bevatten plotselinge breuk en de aanhoudende wens dat het toch enige betekenis had. Maar meestal is dat niet zo.)

Misschien wel het mooiste liedje van...

Orphan Boy komt er nu echt aan
Gepubliceerd 12/06/2015 door

Orphan Boy komt er nu echt aan

De Britse band Orphan Boy zou je een goed bewaard geheim kunnen noemen. Met de release van Coastel Tones zijn er echter steeds meer mensen te vinden die het willen verklappen.

Het is een mooi verhaal: vier gasten uit het toeristische Cleethorpes vinden elkaar in de liefde voor The Jam, The Smiths en Oasis en beginnen een band: Orphan Boy. In 2007 debuteren ze met Shop Local en volgen de eerste fans. Ze verhuizen naar Manchester en drie jaar later verschijnt opvolger Passion, Pain & Loyalty.

De platen worden goed ontvangen door critici, maar de laatste stap richting doorbreken krijgen ze niet voor elkaar. In 2011 volgt een besluit: we kappen er mee. Een afscheidsconcert vindt plaats. Het wordt chaos, maar op een goede manier. Zanger/gitarist Rob Cross: “The stage was invaded after every single song. It was really shambolic, and it meant we never had proper closure. There was this sense of the band having… unfinished business.”

De jongens verhuizen terug naar Cleethorpes en na een tijdje begint het toch weer te kriebelen. De band wordt nieuw leven in geblazen en met een bijzonder laag budget wordt begonnen met de opnames van Coastal Tones. Gelukkig maar, want daarmee hebben ze onlangs een geweldige Britpop-(mag je dat nog zeggen?) plaat afgeleverd. Lovende recensies stromen binnen, die van Q Magazine voorop (vier sterren) waarin ronkende namen als The Clash, David Bowie en The Psychedelic Furs voorbij komen…

En tja, als het nu niet lukt, dan weten wij het ook niet meer. Topplaat.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Hard-Fi Orphan Boy Peace The Clash The Enemy The Jam

The Wooden Sky is er weer klaar voor
Gepubliceerd 11/06/2015 door

The Wooden Sky is er weer klaar voor

Twee prachtplaten bracht het Canadese The Wooden Sky reeds uit: When Lost At Sea (2007) en Every Child A Daughter, Every Moon A Sun (2012). Volgende maand wordt die discografie aangevuld met Let’s Be Ready.

Afgelopen week lag die plaat ineens bij ons de mat en al na een paar secondes van opener Saturday Night hoorden we dat The Wooden Sky zichzelf opnieuw heeft uitgevonden. Waar de voorgangers tegen de folkkant aanschuren, klinkt het algehele geluid van Let’s Be Ready beduidend steviger.

“It was fun to make something that was a bit more ragged,” vertelt frontman Gavin Gardiner dan ook. “We spend so much time on the road and we came to a fork in the road where we had to choose whether to go on or just stop. Let’s Be Ready gave us a sense of renewed energy. It’s more of a rock album than anything we’ve ever made before.”

Prijsnummer van Let’s Be Ready is wat ons betreft Our Hearts Were Young (It’s All The Same To Me). Een geweldig liedje met zowel een heerlijke gitaarsolo (laat dat de trend worden van 2015 / 2016 – bring it back) als een goed geschreven songtekst, neem bijvoorbeeld het laatste couplet:

In the evening hours you came home and lay your weary head to sleep.
I tried to tell you I was leaving but in the dark I couldn’t speak.
That I could hold your naked body seems a miracle to me.
And if there’s other lover out there they’d do fine to let us be.

Topplaat. Wie haalt ze naar Nederland? “Aaaaah come on, come on.”

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Drive-By Truckers. Alberta Cross My Morning Jacket The Wooden Sky

Jason Isbell in 24 frames
Gepubliceerd 10/06/2015 door

Jason Isbell in 24 frames

In 2013 raakten we helemaal verslingerd aan Jason Isbell (ex Drive-By-Truckers), met het album Southeastern. De betere (understatement) americana/folk waar we al menig maal naar verwezen (zoals bij Jonah Tolchin en Adam Faucett). 2015 wordt het jaar van een hopelijk waardigere opvolger van dit prachtalbum. Something More Than Free verschijnt 17 juli aanstaande.

Wat we volgens zijn website mogen verwachten is niet mals: “Expanding the boundaries of Isbell country, that territory of the heart and mind where people strive against their imperfections, and simultaneously against their circumstances, in a landscape that’s often unfriendly to their hopes.”

Mooie woorden, maar wat nog beter werkt is een een eerste voorproefje. En die is er: 24 frames. Een liedje dat veel goeds belooft, heel veel goeds.

En dan nog meer verplichte Jason Isbell kost: het werkelijke prachtige Cover Me Up, Elephant en Different Days.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Drive-By Truckers Jason Isbell REM

Langhorne Slim is geen onbekende
Gepubliceerd 09/06/2015 door

Langhorne Slim is geen onbekende

Langhorne Slim zou je kunnen kennen als voorprogramma bij bijvoorbeeld The Lumineers, The Low Anthem en Josh Ritter. Luisterend naar zijn, volgens ons, grootste kneiter Past Lives hopen we dat je hem voortaan herinnerd als een fantastische singer-songwriter. Inderdaad, met best wel een Lumineers-randje. Maar Langhorne Slim doet het ongetwijfeld ook goed bij liefhebbers van Josh Ritter en mensen van wat stevigers houden.

Toegegeven, die track is alweer een tijdje uit (als in: jaren) en staat op het album The Way We Move. Wat overigens een meer dan prima plaat is. Het goede nieuws is dat Langhorne Slim (samen met zijn band The Law) een nieuwe plaat af gaat leveren op 7 augustus van het jaar 2015.

Eerste single is de track Strangers. En dat is eigenlijk gewoon weer een prima Langhorne Slim-liedje. Lekker gitaartje, wat rauwe stem en eigenlijk geen reden waarom dit deze zomer niet een hitje zou kunnen worden.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Josh Ritter Langhorne Slim Lumineers