Auteur: <span>Bas</span>

Echte mannen huilen niet. Niet waar, wat ons betreft. We hebben regelmatig dat een bepaald stuk muziek ons aardig in die richting beweegt. Daar voegen we vanaf vorige week de Canadezen van The Olympic Symphonium aan toe. Liedje Comedy gaat erover wat je kunt zeggen tegen mensen en wat je beter voor je kunt houden. Vinden anderen het ook wel grappig wat je zegt? Respecteer je anderen wel genoeg? En om het geheel nog eens wat kracht bij te zitten maakten de mannen een eenvoudige, maar oh zo mooie video bij het nummer.

Het nummer verschijnt volgende maand op Beauty In The Tension, alweer het vijfde studio-album. Niet nieuw dus, maar man, wat vinden wij dit een mooi nummer. Zakdoekjes erbij en luisteren maar!

 

Nieuwe muziek

De afgelopen jaren werden we getrakteerd op een ware country-revival. Met in de Champions League natuurlijk misters Sturgill Simpson en Sam Outlaw. Dat het genre terecht populair is, bewijst ook AJ Hobbs met zijn debuutplaat Too Much Is Never Enough. We raden de titelsong dan ook van harte aan voor liefhebbers van deze twee.

Het verhaal van AJ begint in Riverside County, California. In een stoffig stadje dat maar één stoplicht heeft, om precies te zijn. Om zijn vierde kreeg hij een gitaar en dat was eigenlijk meteen een welkome afleiding van het huishouden dan gekenmerkt werd door een alcoholistische en afwezige vader. Ook hij greep al snel naar de fles. Het lukte om af te kicken van de drank en drugs en eindelijk vol voor een carrière in de muziek te gaan. Met als resultaat een zeer fijne country-plaat. En hoewel AJ uit California komt zou je toch zweren dat het Texas was.


Nieuwe muziek

Laat er geen misverstand over bestaan. The Jacks is geen rockband. Rock ‘N Roll, niets meer en niets minder. Beïnvloed door de Britse invasie van de jaren ’60 en ’70, gekenmerkt door de recente Southern California rock en een oor voor The Black Keys zijn ze op weg naar world domination. Voor een plekje in the scene doen ze het niet. Dat siert ze en afgaande op catchy en energieke single Wings zou dat zomaar eens kunnen gaan lukken.


Nieuwe muziek

Zo, de mannen van 1955 weten hoe ze ons moeten raken. In de mailbox: “If you are looking for a upbeat garage rock song, please have a listen. It would do well in any rock n roll themed mix! Thank you, 1955.” Maar goed, maakt liedje Glory Days  het ook waar? Wat ons betreft wel. We worden er namelijk best vrolijk van. Het kwam op kantoor zelfs bijna tot dansen, en dat wil wat zeggen. Glory Days is overigens al bijna 2 jaar oud, maar dat weerhield de band er niet van het liedje naar ons te sturen. En we zijn blij dat ze dat hebben gedaan. Dat zullen liefhebbers van de jaren 80 en bands als Low Cut Connie met ons eens zijn, zo vermoeden we.

En voor wat achtergrond over de band verwijzen we naar hun bio: In a small countryside studio just north of San Francisco, in late 2012, a group of musicians gathered for late-night sessions and crafted what would become the 1955 sound: lean tight songs with a cinematic sweep to them, propelled by a stripped down garage rock vibe and an unbridled live energy. A throwback to the simplicity and clarity of early rock and roll songwriting, the songs recall the energy of the bands’ heroes (Velvet Underground, Nick Cave, Bob Dylan) but bristle with a modern, moody edge along the lines of Arctic Monkeys, Black Keys, The Strokes, and the Walkmen. Echoes of the mysterious year that gave them their name cut through their pop/rock sound to reveal a nod to the past.


Nieuwe muziek

En natuurlijk gaan we ook in 2018 verder met het tippen van fijne muziek. Het jaar trapt af met Schuyler Johnston, uit Charlotte (North Carolina). Hij is ervan overtuigd dat men uitdagingen en tegenslag gewoon onder ogen moet zien. Maar soms is het net zo fijn en belangrijk om gewoon te ontsnappen. Daarover gaat liedje Breakaway. Een klein, akoestisch liedje. Vooruit, we horen wat Jackson Browne. En dat leek ons een prima start van 2018. Zo, dan gaan we nu aan de overgebleven oliebollen.

Nieuwe muziek

Otis Gibbs. Met een dergelijke voornaam kan het haast niet anders of je hebt iets met muziek. En dat klopt. Otis Gibbs is, o.a. singer-songwriter. Nee, niet meteen wegklikken. Otis Gibbs is rauw, echt. Het zijn dan ook niet echt liedjes die hij schrijft, het zijn verhalen. Neem nou liedje Great American Roadside. Must-listen voor liefhebbers van mannen als Nathan Bell. Dat liedje staat trouwens op Mount Renraw, opgenomen in de woonkamer van Otis. Dat klinkt eenvoudig, maar het resultaat is verbluffend. Verbluffend mooi, vinden wij.

Overigens komt hij in februari onze kant op voor een paar shows (Goes, Heerlen, Utrecht en Arnhem). Mis dit niet!


Nieuwe muziek

Arnhem is lekker bezig op muziekgebied. Niet alleen zijn we steeds vaker in Luxor Live te vinden, maar er komt ook te gekke muziek vandaag. De Arnhemse Marielle Woltring (dat is Lavalu) heeft met Solitay High een album gemaakt vol piano en zang. Meer niet. That is it. Piano en zang. En dat past Lavalu het best en dat is prachtig. Zoals Waiting. Het doet misschien ergens een beetje pijn, het geeft misschien ook wel een beetje verdriet, maar het is wonderschoon.


Nieuwe muziek

Via een vriend van Gobsmag kwam Roadkill Ghost Choir op ons pad. Must-listen voor liefhebbers van The War on Drugs. En dat zijn wij. Wikipedia leert ons dat ze een “American Alternative rock band from DeLand, Florida”, zijn. En niet zonder succes. Zo stonden ze al bij Letterman en speelden ze op Bonnaroo, Lollapalooza en Governors Ball festivals. En onder de fans bevind zich Ben Lovett van Mumford & Sons.

En waar de lovende woorden vandaan komen wordt al snel duidelijk als je meest recente plaat False Youth Etcetera aanzet. Die opent als The War On Drugs, maar later op de plaat komen ook invloeden van Tom Petty (zijn latere jaren), My Morning Jacket en zelfs wat Mumford voorbij. Omdat we de laatste tijd eigenlijk nog steeds aan het nagenieten zijn van plaat + gig van TWOD, kiezen we er vandaag voor om Vision On Vision / Undo aan je te tippen. Enjoy!

 


Nieuwe muziek