Categorie: <span>Nieuwe muziek</span>

Vinden we leuk; het beeld van iemand wachtend in de regen, hopend opgemerkt te worden. Brandon Reilly is zo’n iemand die weemoedig kan terugdenken aan lang vervlogen tijden en daar dan een scherpe en grappige tekst over schrijft. That’s So Millennial heeft zo’n tekst en het komt inclusief sneertje naar onze generatie. Maar hij bedoelt het goed. En weet hij veel.

I was standing in the rain
Hoping you would notice me
And I don’t miss those days – what a fucking bore
That’s so millennial

Brandon ken je misschien als gitarist van het onlangs gereanimeerde The Movielife (punk) of als frontman van wijlen Nightmare Of You (pop avant la lettre). En hoewel hij onlangs met beide bands een reünietourtje deed, is er tijd genoeg. Dus, voor het eerst sinds 2012, weer wat eigen werk. Zonder hoger doel, hoewel Brandon het fijn zou vinden om weer van zijn muziek te kunnen leven. Is ‘ie eerlijk in.

Vinden we trouwens ook leuk; het F-woord in een refrein. Het is weinig functioneel, maar dat zijn naaktscènes in Nederlandse films over het algemeen ook. En toch kijkt iedereen.

Nieuwe muziek

Gaan we gewoon eerlijk in zijn: tot voor kort kenden wij het uit Los Angeles afkomstige The Wild Reeds nog niet. En dat terwijl er sinds 2010 al twee albums zijn verschenen. Het kan verkeren. Hoe dan ook, we gaan er nu vol in met nieuwe single ‘Everything Looks Better (In Hindsight)’. Dat is niet alleen een goede titel en een waarheid als een koe, maar ook nog eens een goed liedje, afkomstig van nieuwe EP Best Wishes.

“The Wild Reeds can be defined by one word: Harmony.” Dat lezen we op hun website en na het luisteren van een refreintje hoef je geen popprofessor te zijn om die conclusie te trekken. “It all comes back to the root of this band’s power: harmonies that create an instrument in and of itself.” En als er, zoals op deze geweldige single, ook elektrische gitaren en een drumstel mee mogen doen, is er helemaal geen houden meer aan.

Al harmonieënd timmert het trio al lekker aan de weg met voorprogramma’s bij Gobsmag favorieten Noah Gundersen, Langhorne Slim, Run River North, Nathaniel Rateliff en Israel Nash. Dit jaar stonden ze al op South By Southwest en staan vele festivals in Amerika en Canada op het programma, alsmede een eigen headline tour. Blijft er één vraag over: wie haalt ze naar Nederland?


Nieuwe muziek

Dancin’ With Wolves is een schijfje wat vaak op staat, hier op de redactie. Nee, niet de film. De plaat, van Natural Child welteverstaan. Die schijf is alweer uit 2014, dus het was een kwestie van wachten op nieuw werk. Dat wachten is nu voorbij. In september verschijnt namelijk Okey Dokey. Prima titel, als je het ons vraagt. Eerste single van die plaat is Now and Then.

Maar hoe klinkt dat dan? Nou, volgens de collega’s van Aquarium Drunkyard hoeven we dat helemaal niet te vertellen: “You don’t need sub-genres, qualifiers, comparisons, caveats or i/allusions; just ears, a heartbeat, and some of whatever it is that gets through the day and/or night”

We doen het lekker toch: wij vinden dat Natural Child zich aardig heeft laten inspireren door The Rolling Stones, maar ook door The Stooges en zelfs wat Gram Parsons. Het is echter vooral Rock-‘n-roll wat de klok slaat. En daar houden wij van. De iets rustigere kant horen? Luister dan ook even naar Out In The Country.


Nieuwe muziek

Goed nieuws, L.A. Salami is terug! Nee, niet de Amerikaanse verkoper van Italiaanse worsten, maar Lookman Adekunle Salami, afkomstig uit Londen. Als L.A. Salami maakte hij in 2014 indruk op ons, met het album The Prelude. Dat leidde zelfs tot een prima notering op ons scorebord. Een mix tussen Dylan en Lightspeed Champion, schreven we toen.

Onlangs verschenen er drie nieuwe nummers, als een mini-EP (is dat iets?) genaamd The City Nowadays. De titeltrack opent een beetje zoals The Streets in hun beste dagen. En we horen gitaren, een koortje. Geen Dylan meer dus voor L.A. Salami? Jawel hoor. Daarvoor hoef je alleen maar even door te zappen naar nummer 2 en 3 van de EP.

En van die twee track is Gets You Wondering onze favoriet. Waarom? Bijvoorbeeld om deze zin: 

In this age of existential angst
we’re all free enough to learn
your freedom may be falsified by the paycheck that you earn.


 

Nieuwe muziek

Adeline Hotel, uit Brooklyn, is het project van singer/songwriter Daniel Knishkowy. Begin mei verscheen met It’s Alright, Just The Same een nieuwe plaat, geproduceerd door een muzikant die zelf ook mooi dingen doet en het ontdekken waard is: Will Straton.

It’s Alright, Just The Same is een prachtig album, vol melancholie en zielige overpeinzingen. Herfstig, zou je het kunnen noemen. Maar het is zo goed, dat het in de zomer ook prima werkt.

Een single is er niet; Adeline Hotel lijkt zich niet echt bezig te houden met dat soort commerciële trucjes. Geeft ons wel de kans om de cynische en langzaam opbouwende -wacht op die piano- albumopener Oh Well erop te knallen. Al was het alleen al vanwege de tekst:

When you move somewhere, you can be anyone else
But I’ll probably just be myself
Oh well


Nieuwe muziek

Fijn nieuws nog even op deze vrijdagmiddag: in september verschijnt met Fixion een nieuwe plaat van het Deense Trentemøller. Hier op Gobsmag vandaag al de Nederlandse primeur van eerste single River In Me:

De vocalen op River In Me zijn van Jehnny Beth, zangeres van Savages. Trentemøller over deze spannende samenwerking:

I’ve been a huge Savages fan since their debut record. I met their producer Johnny Hostile at a festival in Paris and ended up inviting him to support us on our tour. Jehnny actually tagged along for some of the dates. Afterwards, he dropped me a line and asked me to mix the next Savages record ‘Adore Life’. Myself, Johnny and Jehnny built a real friendship in the process so it felt right to ask her to sing on a few of the songs. She has this really intense and unique voice and it ended up being really challenging, and fun, to take that voice out of the Savages’ universe and into mine.

Nieuwe plaat Fixion borduurt muzikaal voort op voorganger Lost uit 2013, waarmee Trentemøller op succesvolle wijze erin slaagde de live-ervaring met voltallige band vast te leggen. #zinin

Nieuwe muziek

Toch zeker één redactielid van Gobsmag is een ‘sucker’ voor The Fresh & Onlys. En dat bracht hem op het spoor van Wymond Miles, de gitarist van die band. In augustus brengt Wymond zijn derde soloalbum uit; Call By Night. De eerste single daarvan is donkerder, grootser, theatraler en dieper dan The Fresh & Onlys ooit is geweest.

Wymond jammert in Divided In Two hartstochtelijk over donderende drums en vet aangeslagen snaren. Het klinkt zwaar. Het is ook zwaar. Want dit lied “considers dignity, class, honor, and father-son relationships through the devastating lens of PTSD.” Wymond worstelt en doet dat ook op de rest van het album. Het gaat namelijk over vaderschap, privacy, geweld en verdwenen romantiek.

Moet het dan altijd zo zwaarmoedig? Nou nee. Maar liever wel. En we hebben ook nog wat triviaals; het kapsel van Wymond. Er zijn meisjes in shampoo-reclames die jaloers zijn op zo’n coupe. Die weelderige haardos kreeg zelfs een eigen Twitter-account. Kijk maar eens. Of nee, luister eerst!


Nieuwe muziek

Electropop uit Singapore: normaal gesproken niet meteen iets waar je ons wakker voor kan maken, maar meisje Linying doet ons wel degelijk de oren spitsen. Reden: haar tweede single: Alpine.

Het is de opvolger van het heel mooie Sticky Leaves, dat tot ver over de landsgrenzen reikte met veel streams in Amerika en Engeland (inmiddels staat de teller op 1 miljoen). Was niet meteen haar eerste succes: in 2014 was Linying al te horen op Eagle Eyes van Belgische “hit dj” Lost Frequencies en kun je haar PRACHTIGE stem ook horen op deep house tracks van hippe labels Spinnin’ Records en Armada.

Maar nu is het dus tijd om in haar eentje door te breken in de popmuziek. Of zoals ze het zelf zegt op haar Facebook-pagina:

[Linying] is now breaking into the indie-alternative consciousness with her brand of moving lyricism and vivid music production in songs that reveal a stark emotional perspective through elements of indie-folk, electronica, lo-fi and alt-rock.

Juist. Gewoon zelf even luisteren.


Nieuwe muziek