Gobsmag Posts

Ze komen uit Nashville, de gasten van The Wild Feathers. En na een paar seconden van nieuwe single ‘Goodbye Song’ verbaast je dat helemaal niet. Waar we ook meteen aan denken bij dit 8 minuten durende (!) voorproefje van nieuwe plaat Lonely Is a Lifetime? Eagles. Luister maar naar de vocalen (die harmonieën op 3:13!) en de twee waanzinnige Hotel California-achtige gitaarsolo’s.

The Wild Feathers kreeg in thuisland Amerika veel handen op elkaar met hun in 2013 verschenen titelloze debuut. Het bracht ze naar de talkshows van Jimmy Kimmel, Conan O Brien, Seth Meyers en Craig Ferguson om maar wat te noemen. Schrijvende pers? Rolling Stone, New York Times, Huffington Post, USA Today waren allemaal lovend. Moeten we ‘m nog even helemaal inkoppen met de supportshows die ze voor Bob Dylan hebben gedaan?

Met opvolger Lonely Is a Lifetime willen ze goed doorpakken. Het album is geproduceerd door Jay Joyce (Cage the Elephant, Wallflowers, Amos Lee) en gemixed door Dave Sardy (Oasis, Band of Horses). Zanger /gitarist Ricky Young vertelt bij onze collega’s van Broadway World:

After playing the same songs every night, you eventually start leaning towards other things. We wrote music that we wanted to play and that’s what you’ll hear on Lonely Is A Lifetime.

En laat dat nou ook zijn wat wij wel willen horen.


Nieuwe muziek

Een tijdje terug maakten we kennis met Gus By Heart. Hoe, dat weten we niet meer. Maar dat doet er eigenlijk ook niet toe. Wat je moet weten is dat deze Zweden eind 2015 een heel fijne EP dropten: Now Is Not. Vier prachtige liedjes waarvan The Still Unknown onze absolute favoriet is. Als invloeden noemt de band Bon Iver, Thom Yorke en Feist. Daar kunnen we wel wat mee.

Gus By Heart is het project van Gustav Svedung. De band om hem heen bevat ook Daniel Skoglund. Die naam zegt je zo op het eerste oog waarschijnlijk niets. Maar als we je zeggen dat hij de man is achter Gobsmag-favo Songs of Boda en dat hij vast bandlid is bij held Daniel Norgren dan weet je dus dat dit project ook prima in elkaar steekt.

Tot op heden gaat Gus By Heart tamelijk unknown door het leven in Nederland. Maar zeg nou zelf, dat is toch volkomen onterecht?


Nieuwe muziek

De Amerikaanse band Run River North stond in 2014 twee keer op Gobsmag. Allereerst in een artikel met de mogelijke opvolgers van Mumford & Sons en daarna met hun prima single Fight To Keep (een 8.0). In de eerste werkweek van 2016 gooien we ze er maar weer in, want er komt een nieuwe plaat aan én het eerste voorproefje is niks anders dan een kneiter.

Wat niet veranderd is: alle zes bandleden hebben nog altijd een Koreaans-Amerikaans uiterlijk. Wel een verrassing: op kneiter Run Or Hide horen we eerder gebruikt referentiemateriaal als Mumford & Sons en Lumineers helemaal niet meer terug. Nee, dit is gewoon een stevig portie indie-rock dat doet denken aan de opgefoktheid van Cold War Kids (dat pianootje!) en dan nog iets explosiever.

Verder geen idee of deze single exemplarisch is voor de sound van de aankomende nieuwe plaat Drinking From a Salt Pond, maar laten we dat lekker afwachten. 26 februari komt-ie uit.


Nieuwe muziek

Echt gloednieuw is het debuutsingletje van DIET. niet. Daar moeten we eerlijk in zijn. Hoewel het releasefeestje pas een paar weken geleden plaatsvond, klinkt het aanstekelijke Your House al sinds eind oktober -hier en daar- op het internet.

Maakt ook allemaal niks uit. Your House is namelijk een voorbode. Voor iets fraais, iets groters. Een tweede single in januari en dan een EP-tje. Denken wij. Hopen wij. En niet alleen wij zijn enthousiast. Ene Dom van een Australisch muziekblog is ook blij met Your House:

This comes from an alternate universe where Morrissey grew up beside the beach, which sounds like a universe I’d like to inhabit.

Nog even voor de volledigheid; DIET. komt uit Melbourne, werd geformeerd tijdens een roadtrip door Europa (in Edgware, London om precies te zijn) en doet alles zelf. Opnemen, mixen en ietwat slordig produceren. Maar man; juist dat heeft zijn charme, toch?


Nieuwe muziek

And The Golden Choir is dus niet de Duitse versie van kinderkoor De Gouden Strotjes, maar het project van alleskunner Tobias Siebert. In het thuisland scoort hij al hoge ogen met z’n nieuwe album Another Half Life, hier in Nederland zijn we pas vanaf 18 januari aan de beurt. Draai tot die tijd de prachtige single My Transformation maar plat.

De indie Paus: zo noemen de Duitsers onze multi-instrumentalist vriend Tobias Siebert. Dat heeft niks met de katholieke kerk te maken, maar wel alles met z’n werk als producer voor vele interessante bandjes bij onze Zuiderburen, zoals Me And My Drummer (onlangs nog op Gobsmag), Phillip Boa, Enno Bunger en de altijd lekker in het gehoor liggende Slut.

Als And The Golden Choir scoort hij als artiest dus ook vele complimenten. Het leverde hem al supportacts op bij niet misselijke collega’s als Patti Smith, Calexico en Perfume Genius. Over live gesproken: dat doet-ie allemaal net iets anders. Hij speelt namelijk vooraf zelf alle instrumenten, neemt die op en perst ze op vinyl. En die plaat neemt-ie mee om krakend en al af te spelen op het podium als begeleiding, in plaats van een band.

Yup, creatief mannetje, die Siebert.


Nieuwe muziek

Het is iets wat niet zo vaak voorbij komt op Gobsmag: Nederlandstalige muziek. En zeker niet uit België. Ok, zit je goed? Bazart is een nieuwe belofte uit België en ze maken, jawel, Nederlandstalige muziek. Single Goud vinden wij alvast goud (te makkelijk dit, red.).

Wat er in België qua duiding wordt geschreven over deze veelbelovende band? Dit zegt De Morgen: “Verwacht geen rock zoals bij het triumviraat De Mens, Gorki en Noordkaap, maar eerder atmosferische pop met een wavy synthsound. Klinkt nostalgisch én heel erg nu tegelijk.”

Kudo’s overigens ook voor de cover van een van onze eigen helden De Jeugd Van Tegenwoordig. Zeg nou zelf, deze versie van Sterrenstof is toch ook goud?

Oh, de mensen die (deels) verantwoordelijk zijn voor het succes van Oscar & the Wolf schijnen ook fan te zijn. Wie weet waar dat toe kan leiden. Wij niet, dan waren we wel een platenlabel begonnen. Of wacht.., In ieder geval, veel plezier met Bazart!


 

Nieuwe muziek

Vandaag reizen we af naar onze Zuiderburen. De geografisch onderlegden snappen het al: België. België is namelijk niet alleen een fantastische voetbalnatie (EK!), maar leveren voor 2016 ook weer een enorme batch aan muzikaal talent. Vandaag Tsar B, het alter ego van Justine Bourgeus. Ze is wellicht bekend als bandlid van prachtband School is Cool of als belangrijk onderdeel van Oscar and the Wolf’s single Back To Black.

We hebben het hier dus over een zeer getalenteerde dame. En dan is een solo-uitstapje natuurlijk snel gemaakt. Eind vorig jaar (wat klinkt dat ver weg) verraste ze met single Escalate. Woorden die we erover lazen: dromerig, synths, R&B. Of zoals ze het zelf zegt: Dark blue oriental R&B. Wat dat is weten we niet, maar dat Escalate een lekkere track is kunnen we niet in twijfel trekken. Een beetje FKA Twigs, als je het ons en de Belgische muziekpers vraagt.


Nieuwe muziek

Laten we het nieuwe jaar beginnen met een heerlijke band uit Huntington, West Virginia, een klein dorpje in Amerika. Met American Ficton kwam het vijftal in 2015 met bijzonder fijne plaat op de proppen. Mooiste liedje? Dat moet Ides Of July zijn. Of toch de titeltrack? Tornado Rider?

“Pure-blooded American rock and roll” – met die woorden werd Ona in de zomer van 2015 uitgelicht op de website Popmatters. Rake woorden voor prima single Rocks In The Basement, maar het dekt niet de lading voor de totale plaat American Fiction. Dat is namelijk een prachtig werkje dat vol gas scheurt langs Americana en country met een af-en-toe een tussenstop bij powerpop.

En dan hebben we het nog niets eens gehad over het fijne stemgeluid van Bradley Jenkins en de heerlijk verhalende teksten. Of zoals onze collega’s van No Depression treffend omschrijven: “There’s a lot of heart in American Fiction — even when it’s buried under layers of that most American sentiment: bitter irony.”


Nieuwe muziek