Gobsmag Posts

Het is geen geheim dat Gobsmag fan is van The Slow Show. En via onze vrienden uit Manchester kwamen we onlangs de band I Have a Tribe tegen. Hoe? Nou, deze band zal een aantal (Duitse) voorprogramma’s verzorgen op de aankomende tournee. Dat was voor ons genoeg reden om het eens aan te slingeren.

I Have a Tribe is het alter ego van Patrick O’Laoghaire en heeft inmiddels twee EP’tjes uitgebracht. De EP Yellow Raincoats (met prijsnummer Monsoon) en vorige week de opvolger No Countries. Muzikaal houdt Patrick het midden tussen Antony, Villagers en Moonface. Wat anderen over hem zeggen? Luister eens naar de Britse website The Line of Best Fit:

Vocally, O’Laoghaire sports all sorts of imperfections – his falsetto isn’t pure, there’s a reediness that’s not completely rich and a husk that’s a few pinches shy of barrel-agedness – but it’s true and honest, confident without an ounce of pretense. 

Van bombastisch naar klein, I Have a Tribe heeft er geen moeite mee. Luister maar eens naar het hele pure Lungs- afkomstig van zijn nieuwste EP. Onze tip: reis af naar Duitsland en ga deze twee topbands zien & horen!.

Nieuwe muziek

Begin dit jaar kwam Supergrass frontman Gaz Coombes met een prima solo plaat (Matador) en sinds vandaag heeft drummer Danny Goffey er ook eentje. Onder het pseudoniem Vangoffey (gekozen omdat het klinkt als Van Gogh) geeft hij ons het album Take Your Jacket Off & Get Into It.

Supergrass kapte er in 2010 mee, maar Goffey zat daarna zeker niet stil. Hij drumde eventjes bij Babyshambles en maakte met de eerder genoemde Coombes een covers album. Vangoffey is wel z’n eerste soloproject en daarvoor kreeg hij hulp van oa Steve Mackey, basgitarist van Pulp. Dat Take Your Jacket Off & Get Into It zo Brits klinkt als een rode telefooncel in een dubbeldekkerbus al linksrijdend in de regen over Trafalgar Square is dan ook niet zo verwonderlijk. Referenties all over the place: we horen Bowie, T-Rex, Ian Dury, ook wat Supergrass, Blur en Pulp.

Een paar maanden geleden verscheen een eerste single, het belachelijk sterke en vrolijke You You You. Sinds een paar dagen is daar Trials Of A Modern Man bij gekomen en ook dat is een topliedje. Well done, chaps. Cheerio!


Nieuwe muziek

Vorig jaar schreven we een enthousiast stukje over de single Ghost van het Canadese Folly and the Hunter, afkomstig van hun prima plaat Tragic Care. Begin januari verschijnt de opvolger: Awake.

Die nieuwe plaat, opgenomen in Toronto, is ten opzichte van haar voorganger iets meer pop dan folk. (Een ontwikkeling die we meer zien tegenwoordig, zoals bij Half Moon Run en Mumford & Sons.) Als producer was Howie Beck gestrikt, die eerder werkte met Feist. Hij was het ook die Folly & The Hunter de nieuwe richting op stuurde. “We pushed beyond our comfort zone, and it brought a new energy to the music,” aldus frontman Nick Vallee.

Ook inhoudelijk zijn de liedjes anders benaderd. Waar Tragic Care vooral gaat over hartzeer en verlies, is op Awake een optimistischere kijk op zaken te horen. Hoop en zelfvertrouwen sijpelen door, maar nog altijd omgeven met een randje onzekerheid. De reeds vrijgegeven titeltrack onderstreept dat: “This is a child’s fear – I am staying right here.”


Nieuwe muziek

Het is een mooi verhaal: Amerikaanse muzikant Nico Yaryan mag als drummer mee op de wereldtournee van goede vriend Hanni El Khatib. In Amsterdam ontmoet Yaryan een leuk meisje en ze worden verliefd. Hij stopt met de band en trekt bij haar in. Totdat hij ons land weer uit moet en terug naar Los Angeles verhuist. Daar werkt hij op een wietboerderij (jawel) en van het verdiende geld probeert hij zo vaak mogelijk terug te gaan naar Amsterdam.

Ondertussen schrijft Yaryan natuurlijk ook liedjes over zijn lange afstandsrelatie. Daar ben je immers muzikant voor. Over de sterke debuutsingle Just Tell Me vertelde hij onlangs tegen de collega’s van Stereogum het volgende:

I wrote this song when I was feeling strain in my long distance relationship, and I knew it had been too long between visits. I didn’t have the money to book a trip to Amsterdam where my girlfriend lived, and I was feeling selfish that I had chosen to live in LA to pursue my music. It takes a lot of work to maintain a relationship when someone lives on the other side of the planet, and I wasn’t being good about making our Skype dates on time, or being as present as I could have been. So this song is a sort of plea to her.

Of zoals Bloc Party al eens verzuchtte in een van hun überclassics: This modern love breaks me.


Nieuwe muziek

The Bros. Landreth. Dat klinkt als een illuster gangster-duo uit Chicago. Maar niets is minder waar. The Bros. Landreth is een vier-mans rock-formatie uit Canada. 2015 was het jaar dat hun debuutalbum (Let It Lie) het levenslicht zag. Maar de band is kennelijk on a roll, want er zijn ook alweer 2 nieuwe liedjes verschenen.

Nog even terug naar Let It Lie. Die plaat kreeg wereldwijd handen op elkaar. “Absolutely brilliant,” riep bijvoorbeeld BBC Radio 2. “Leave it to a group of Canadians to dish up some of the best Southern-style blues we wolfed down all weekend,” zegt Rolling Stone. Vergelijkingen waren er natuurlijk ook, waaronder Gov’t Mule, Little Feat en zelfs CCR en Allman Brothers Band.

Weer even terug naar de nieuwe tracks, want wij draaien nou eenmaal om actualiteit (ahum). Dat zijn Reelin’ In The Years (Steely Dan) en Let ‘Em In (inderdaad, een cover van sir Paul). Twee covers is geen toeval. De band besloot namelijk om, samen met Spotify, een aantal liedjes op te gaan nemen die ze de afgelopen 2 jaar van non-stop touring live speelden. Meer info vind je op Youtube. De komende 3 weken moeten er overigens nog een aantal verschijnen.

Let ‘Em In is wat ons betreft niet alleen de betere van de twee tracks (origineel), we kunnen er ook niet stil op blijven zitten.


Nieuwe muziek

Dat we fan zijn van onze Zuiderburen is geen geheim. Niet alleen van De Rode Duivels (ja, wij switchen snel van favoriete land), ook van hun muziek. En in dat kader leek het ons tof om je de nieuwe track van Faces On TV te brengen: Love / Dead.

Ok, wat meer info. Faces On TV is de band rondom frontman Jasper Maekelberg. Hij werkte al als producer/engineer/mixer aan albums van Gabriel Rios, Jeff Neve en Douglas Firs. En met zijn band Faces On TV bracht hij afgelopen week met Love / Dead een derde single uit. Volgens de enthousiaste promotor “from the same universe as Radiohead, Portishead en Balthazar.”

En hoewel pas hun tweede single gaat het lekker met de band. Airplay op Studio Brussel, video-premieres bij De Morgen en support act van Balthazar. <korreltje zout> Hier kunnen ze sinds vandaag dan ook een feature op Gobsmag aan toevoegen.</korreltje zout>. De boodschap is in ieder geval dat het enorm lekkere muziek is. Ow, en zelfs Oscar & the Wolf schijnt fan te zijn…

De clip vonden we overigens ook tof. Hij werd gemaakt door Victor van Rossem. Die naam zegt je waarschijnlijk niets, maar check sowieso wel even zijn docu waarin hij 5000 mile aflegde om vrienden te worden met een compleet vreemde.


Nieuwe muziek

Frankie Lee is een American Dreamer. Dat kunnen we natuurlijk helemaal niet weten, want we kennen hem niet. Maar het is wel de titel van zijn debuutplaat. 10 Americana-achtige tracks. Als je vandaag slechts tijd heb om er eentje te luisteren, zorg er dan voor dat dat Where Do We Belong is. Brit-pop meets The War On Drugs en Tom Petty, of zoiets.

Het verhaal van Frankie Lee is niet minder spannend. Geboren aan de voet van de Mississippi in een one-room-farmhouse, op jonge leeftijd al op het podium. Muziek bracht hem van Minneapolis naar Nashville en LA, maar ook naar drugsverslavingen en dakloosheid (mooi woord).

We hebben overigens het vermoeden dat Frankie best een grappige man is.

Tell us about yourself and what you do?
I’m a classically trained brick layer who dabbles in astrology and face painting.

What is your favourite album of this year?
The one Kanye West cries himself asleep to.

Grappig en muzikaal. Prima combinatie. Overigens is Frankie Lee volgende maand drie keer in Nederland te bewonderen. Samen met Joe Pug doet hij dan Rotterdam, Utrecht en Eindhoven aan.


Nieuwe muziek

Maak kennis met het Amerikaanse Astronauts, etc. Begin september verscheen met Mind Out Wandering een heerlijk debuutalbum. Bevestiging vind je in single I Know.

Astronauts, etc. is het project van de in Oakland wondende Anthony Ferraro, voorheen toetsenist bij Toro y Moi. Het begon allemaal bij hem op de zolderkamer, met een paar singles gemaakt achter een computer, al in 2012. Live speelde hij wel met een band en met die “jazz-trained musicians” nam hij uiteindelijk een nieuwe plaat op: Mind Out Wandering.

Wat meteen opvalt is de falsetto stem van Ferraro. En dan denk je natuurlijk meteen aan Bon Iver. Zelf zegt hij daarover:

Falsetto probably came as a result of listening to a lot of Bon Iver and stuff that was on the crest of the wave when I started to listen to popular music. I think I’m a little scared of my chest voice. My goal is to venture down there pretty soon.

Het levert een warme, melodieuze plaat met een R&B groove op en een scala aan prijsnummers, zoals See You, Control, If I Run, No Justice en onderstaand I Know. U begrijpt: u moet luisteren.


Nieuwe muziek