Auteur: <span>Bas</span>

We luisteren niet veel naar de radio, dus we moesten even checken of de track Quarterback van Kopecky niet al een dikke vette hit was. Dat bleek niet zo te zijn. Maar wat ons betreft is de potentie er zeker.

Kopecky is een zestal uit Nashville dat met Drug For The Modern Age onlangs een nieuw album uitbracht, hun tweede. Let op, het vorige album verscheen onder de naam van Kopecky Family Band. Waarom die naamswijziging? Weten we niet. Maakt ook niet uit. Wat we wel weten is dat Kopecky aanstekelijke nummers maakt met prima gitaarhooks. Liedje Quarterback is daarvan een uitstekend voorbeeld. Op naar de hitlijsten!

En dat zou zomaar eens waarheid kunnen worden. Drug For The Modern Age verscheen namelijk op ATO Records, het label van radio-favorieten als Alabama Shakes en Benjamin Booker. Overigens zijn het niet alleen hitsingles op de plaat. Real Life heeft best wel een War On Drugs randje en titeltrack Drug For The Modern Age zou ook van een singer/songwriter met gitaar kunnen zijn.


Nieuwe muziek

Vorige week schreven we over de fijne liedjes van prachtband Dawes. Hoe weten we niet, maar die post vond zijn weg naar Blue Velvet Records in Californië. We houden van Dawes en volgens de mail moesten we dan ook even luisteren naar Doug Burr. Goed, wij luisteren dus. En Doug Burr blijkt met Pale White Dove een prachtige nieuwe plaat afgeleverd te hebben!

Doug Burr dus. Hij maakt in zijn bio gebruik van het betere name-droppen. Zo hebben niemand minder dan “Buddy Holly, Springsteen, Young, Blind Willie Johnson, Bill Mallonee, and Tom Waits” hem beïnvloed. En eerlijk is eerlijk, we horen er best wel wat van terug. En meer. Neem nou de track White Night – Black Light. Zou wat ons betreft niet misstaan op een Ryan Adams-plaat.

Onze favoriet, No Human’s Voice, toont dat Burr zich ook prima een ballad kan toe-eigenen (we horen wat Israel Nash Gripka). Kortom, een veelzijdige plaat die de handen van liefhebbers van muziek en teksten van Ryan Adams, R.E.M., Dawes, Matthew E White en 16 Horsepower ongetwijfeld op elkaar gaat krijgen.


Nieuwe muziek

Drew Holcomb & the Neighbors is de band rondom Drew Holcomb. Weinig verrassend. Drew is afkomstig uit Memphis, maar brengt zijn dagen tegenwoordig door in Nashville. En dat is te horen. Nieuwe plaat Medicine staat vol met prachtige, country-achtige liedjes.

Nee, nog niet afhaken bij het vallen van de term country. Geen cowboyhoeden en boots. Denk liever aan mensen als Jason Isbell en zelfs Johnny Cash. Geloof je ons niet? Liedje Here We Go is wat ons betreft het bewijs. En alsof dat nog niet genoeg is, horen we zelfs nog wat Black Keys man Dan Auerbach voorbij komen in het liedje. Gaat allemaal prima samen.

Houd The Black Keys nog even vast. Verder op het album opent de track Brothers & Sisters toch gewoon op een manier die je zomaar tegen kan komen op een Black Keys-album? En nog iets verder, in Shine Like Lightning hoor je toch gewoon Sturgill Simpson terug?

Kortom, primadebima country-americana release met de nodige rock-invloeden. Lekkere clip ook.


Nieuwe muziek

Vandaag geen banjo’s, elektrische gitaren of baarden. Vandaag gaat het over jazz. En niet zomaar wat jazz. De Amerikaan Kamasi Washington leverde twee weken geleden met The Epic een debuutalbum af wat zomaar eens een klassieker als Kind Of Blue (Miles Davis) kan gaan worden. We geven toe, dat zijn straffe teksten. Maar zelfs de azijnzeikers van Pitchfork zijn lyrisch en belonen The Epic met een 8.6.

The Epic dus. En de plaat doet zijn naam eer aan. Drie schijfjes en een totale duur van een kleine 3 uur. Ja, je leest het goed, 3 uur. Nou snappen we best dat de gemiddelde Gobsmag-lezer niet zo heel vaak een jazz-plaatje aanslingert, maar een plaat die zo ontzettend veel lovende recensies krijgt verdient gewoon een kans. Het maakt eigenlijk niet uit welk nummer we uitlichten, maar om er meteen lekker in te komen luister je hieronder 14 minuten naar de track Re Run Home.

Om je over de streep te trekken nog wat name-dropping en quotes:

  1. Kamasi Washington is niet alleen jazz-muzikant, hij produceerde ook mede Kendrick Lamar’s To Pimp A Butterfly;
  2. Het album verschijnt op Bainfeeder, het label van Flying Lotus die Kamasi Washington persoonlijk onder zijn hoede nam;
  3. Kamasi Washington tourde al met Raphael Saadiq en Snoop Dogg;
  4. “Even if you have no real context for what you’re hearing, it’s a remarkably rich and inviting listen,”  aldus Stereogum;
  5. “the title doesn’t just refer to the sheer running time of the thing, but the scale of the performance itself,” aldus Drowned In Sound
  6. “The artist proved his was an epic — sorry, there’s no other word — pure understanding of what things can still be, the proverbial shape of jazz to come,” aldus LA Times

Dus ogen dicht en laat je meevoeren door het talent van Kamasi Washington.


Nieuwe muziek

Dawes is een prachtband uit Amerika. Hoewel tot op heden nooit op het scorebord heb je er indirect zeker al een aantal keer over kunnen lezen. Frontman Taylor Goldsmith is namelijk goed bevriend met Gobsmag-favo’s Deer Tick en Delta Spirit. Samen vormen ze zelfs een soort “supergroep”, genaamd Middle Brother.

Dawes heeft inmiddels 3 platen op haar naam staan. Platen die stuk voor stuk meetellen in de Amerikaanse (en wereldwijde) folk-industrie. Want nummers als Just Beneath The Surface, When My Time Comes en Something In Common zijn toch gewoon briljant?

We kijken dan ook best wel uit naar de opvolger van het in 2013 verschenen Stories Don’t End. En krijg nou wat, over een kleine twee weken verschijnt-ie al: All Your Favorite Bands. Dit album belooft iets meer richting een live-sound te gaan, wat rauwer. Daarvan zijn er al twee bewijsstukken. De eerste vrijgegeven track, Things Happen en onlangs Right On Time voorspellen veel goeds. En dat kan ook niet anders als je David Letterman tot je number 1 fan mag rekenen. “If you’re looking for a rock ‘n’ roll band, this is pretty much all you need.” HATSA.

Nu is het de beurt aan Nederland om te vallen voor deze sympathieke band. Er staat in ieder geval een hele tour gepland met mensen als Hozier, My Morning Jacket, James Vincent McMorrow, Langhorne Slim en First Aid Kit. Ga ze dus zien in Paradiso (10 september, met My Morning Jacket) en in Groningen op het Take Root Festival (12 september).


Nieuwe muziek

Alweer bijna een jaar geleden schreven we over de Amerikaanse band Vintage Trouble“Live-wired, straight-shootin, dirty-mouth’d, pelvis-pushing juke music.” De band speelde al bij Jools Holland, Jay Leno en David Letterman, twee weken geleden openden ze zelfs voor AC/DC in het GelreDome. Kortom, houd je van een flinke dosis soul maar ben je ook niet vies van elektrische gitaren, geef Vintage Trouble dan ook eens een slinger.

14 augustus staat dan ook al eventjes gemarkeerd in onze gezamenlijke redactie-agenda. Op die dag verschijnt namelijk 1 Hopeful Rd, het nieuwe album van Vintage Trouble. En dat belooft wat te worden. Niet alleen verschijnt de plaat op het legendarische Blue Note Label, met Run Like The River is er ook alvast een track die de verwachtingen meer dan inlost. Pure Rock ‘N Soul. En om dat kracht bij te zetten speelden ze de track enige tijd geleden in de studio van Fender (je weet wel, iets met gitaren).

In het kort: “Imagine James Brown singing lead for Led Zeppelin and you’ll get an idea of Vintage Trouble’s muscular, in the pocket sound,” zoals Yahoo Music onlangs zei.

NU echt tot slot: wil je de band wiens live reputatie ze vooruitsnelt ook eens zien spelen? Pak dan je kans op 5 juli tijdens het gratis (!) Metropolis Festival in Rotterdam. We zien je daar!


Nieuwe muziek

Barna Howard is een jongeman uit Missouri. Dat jongeman had nog zo goed een leugen kunnen zijn, want een snelle luisterbeurt doet je al snel denken dat we te maken hebben met een countryheld uit vroegere tijden. Niets is dus minder waar. Barna Howard is jong en op 18 mei verschijnt alweer zijn tweede album: Quite A Feelin’. Het titelloze debuutalbum uit 2012 gooide al hoge ogen voor mensen die verhalenvertellers als Leonard Cohen en Townes van Zandt een warm hart toedragen.

Van dat nieuwe album verschenen al twee tracks: Indiana Rose en Bitter Side Of Blue. Het gevoel dat die tracks (maar ook zijn vorige album) oproepen was eigenlijk niet beter te verwoorden dan The Guardian deed: “A master storyteller… These are mature, timeless songs, with strains of Kris Kristofferson, Townes Van Zandt and John Prine, that could’ve been hauled out of any of the past six decades.”

Kortom, pak je tijdmachine en geniet een paar welverdiende minuten van Barna Howard met Bitter Side Of Blue. Zit dat erop, doe jezelf een plezier en luister naar I’ll Let You Pick A Window en Turns Around The Bottle.

Nieuwe muziek

Een uurtje geleden vonden we een mailtje in onze inbox met de titel ‘Billie Marten unveils video for Heavy Weather’. Gelijk klikken, nieuwsgierig als we zijn. Billie Marten bleek een 15-jarige Britse die op dit moment zowel eindexamen doet als best wel goed aan de weg timmert met haar akoestische, lieflijke nummers. Ze bevindt zich overigens in goed gezelschap. De afzender van de e-mail behartigt namelijk ook de belangen van o.a. Agnes Obel, Gobsmag-favo The Slow Show en zelfs onze eigen Dotan.

Wat we bedoelen met goed aan de weg timmeren? Een paar quote’tjes:

  • “Gorgeous,” aldus Stereogum;
  • “Spellbinding acoustic brilliance,” aldus BBC;
  • “Unbelievably beautiful,” aldus Independent on Sunday.

Wat we daar nog aan toe kunnen voegen? Dat de jonge Britse is opgepikt door BBC Introducing en werd gedraaid door Zane Low (je weet wel, die dude die naar Apple getransfereerd werd om nieuwe bands te ontdekken en Spotify kapot te maken). Je snapt het, van Billie gaan we ongetwijfeld nog veel meer horen. Laten we beginnen met Heavy Weather, de nieuwe single. Klaar met luisteren? Ga dan meteen door met Ribbon EP (2014).

Nieuwe muziek